หวยเถื่อน คือ
"หวยเถื่อน" การใช้"หวยเถื่อน" อังกฤษ"หวยเถื่อน" จีน
- หวย ( ปาก ) น. หวย ก ข; สลากกินแบ่ง.
- เถื่อน น. ป่า เช่น เข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า. ว. ห่างไกลจากที่อยู่ของคน, ห่างไกลจากความเจริญ, มักใช้ประกอบคำ ป่า เป็น ป่าเถื่อน; ไม่ถูกต้องตามกฎหมาย เช่น
- อน อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
- หญิงที่เก็บเงินหวยเถื่อน หญิงที่เก็บ แจกจ่ายเงินที่ได้มาโดยผิดกฏหมาย
- เคลื่อนไหวไปด้วยเครื่องจักร เกี่ยวกับรถยนต์
- หวยเบอร์ (ปาก) น. สลากกินแบ่ง.
- เสียเถิด ว. คำประกอบท้ายกริยา แสดงการเกลี้ยกล่อมหรือขอร้อง เช่น ไปเสียเถิด.
- เก็บน้ําด้วยเขื่อน ทําเขื่อนกั้น
- ผู้นับถือนิกายเถรวาท ผู้นับถือพุทธศาสนานิกายเถรวาท
- คล้ายเถ้า คลุมด้วยขี้เถ้า สีเถ้าถ่าน
- เลยเถิด ว. เกินความพอดีไป เช่น ล้อเล่นกันจนเลยเถิด กลายเป็นลามปาม.
- เสียเถอะ ว. คำประกอบท้ายกริยา แสดงการเกลี้ยกล่อมหรือขอร้อง เช่น ไปเสียเถิด.
- กฎเถื่อน กฎหมู่
- คนเถื่อน 1) n. คนที่อยู่ในป่าในดงซึ่งห่างไกลความเจริญ ชื่อพ้อง: คนป่า, คนดง, คนดอย ตัวอย่างการใช้: ความกลัวของคนเถื่อนที่ถึงกับนั่งไหว้รูปปั้นนั้น ไม่ใช่ความโง่เขลาแต่อย่างใด 2) n. คนนอก
- ป่าเถื่อน ว. ห่างไกลจากที่อยู่ของคน, ยังไม่เจริญ; ทารุณโหดร้าย.
ประโยค
- สำหรับซื้อขายหวยเถื่อน จากห้องทางด้านหลัง