หวายตะมอย คือ

• น. (๑) ชื่อกล้วยไม้ชนิด Dendrobium crumenatum Sw. ในวงศ์ Orchidaceae ดอกสีขาว หอม ใช้ทำยาได้.
  (๒) ดู ตะเข็บ ๓.

• หวา     ว. คำประกอบท้ายเพื่อเน้นความ เช่น ไปไหนหวา.
• หวาย     น. (๑) ชื่อเรียกปาล์มหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Palmae ขึ้นเป็นกอ ลำต้นยาวทอดเลื้อย ผิวเกลี้ยงเหนียว กาบและก้านใบมีหนาม เช่น หวายตะค้าทอง ( Calamus
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาย     ๑ ก. ค่อยสิ้นไปตามคราวหรือกำหนดอายุเวลา เช่น มะม่วงวาย ตลาดวาย หัวใจวาย. ๒ ก. ตี เช่น วายทรวง. ( ข. ).
• ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ตะมอย     ๑ น. ชื่อฝีชนิดหนึ่งขึ้นที่ปลายนิ้ว เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียก่อหนอง. ๒ น. ชื่อหวายชนิดหนึ่ง ใช้ทำยาได้. ( พจน. ๒๔๙๓).
• มอ     ๑ น. ชื่อเรือต่อเสริมกราบขนาดใหญ่มาก ส่วนใหญ่ใช้บรรทุกข้าวเปลือกและเกลือ. ๒ น. เนินดินเล็ก ๆ อย่างภูเขา, เขาจำลองที่ทำไว้ดูเล่นในบ้าน
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• หวายตะค้าทอง    ตะค้าทอง
• ฝีตะมอย    คนชั่วช้า. คนร้าย ผู้กระทำการชั่วร้าย ผู้กระทำความผิดอาญาร้ายแรง ฝีที่ปลายนิ้ว adj อาชญากร
• หอยตะกาย    หอยวงพระจันทร์
• อายตะ    -ยะตะ ว. ยืด, แผ่ออกไป, กว้างขวาง, ยาว. (ป., ส.).
• ชะม้ายตา    ชายตา ชําเลือง มอง ลอบมอง เล่นตา เล่นหูเล่นตา
• ตะกุยตะกาย    ก. พยายามป่ายปีนให้พ้นอันตราย.
• รอยหวาย    ตุ่มนูน ขอบหนัง สายหนัง ขอบเสื้อผ้า รอยแส้ แผ่นหนังระหว่างข้างกับพื้นรองเท้า แผ่นไม้หรือโลหะที่ใช้ทาบแนวต่อ