หอยตะกาย คือ
"หอยตะกาย" อังกฤษ"หอยตะกาย" จีน
- หอ น. เรือนหรืออาคารซึ่งใช้เฉพาะกิจการอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น หอพระ หอนั่ง หอสมุด; เรือนซึ่งปลูกสำหรับให้คู่บ่าวสาวที่แต่งงานกันแล้วอยู่ เรียกว่า
- หอย น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในไฟลัม Mollusca มีเปลือกหุ้มตัว แบ่งออกได้เป็น ๒ จำพวกตามลักษณะของเปลือก คือ จำพวกกาบเดี่ยว เช่น หอยขม (
- อย อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
- ตะ ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
- ตะกาย ก. ป่ายปีน เช่น แมวตะกายฝา หมาตะกายเจ้าของ.
- กา ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
- กาย กายยะ- น. ตัว เช่น ไม่มีผ้าพันกาย, และมักใช้เข้าคู่กับคำ ร่าง เป็น ร่างกาย, ใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส หมายความว่า หมู่, พวก, เช่น พลกาย = หมู่ทหาร.
- ตะกุยตะกาย ก. พยายามป่ายปีนให้พ้นอันตราย.
- การตะกาย การปีน การไต่ การตะเกียกตะกาย การปีนป่าย
- อายตะ -ยะตะ ว. ยืด, แผ่ออกไป, กว้างขวาง, ยาว. (ป., ส.).
- ตะกายขึ้นมา ปีนออกมา
- หวายตะมอย น. (๑) ชื่อกล้วยไม้ชนิด Dendrobium crumenatum Sw. ในวงศ์ Orchidaceae ดอกสีขาว หอม ใช้ทำยาได้. (๒) ดู ตะเข็บ ๓.
- ตะเกียกตะกาย ก. พยายามป่ายปีนไป, พยายามทุกทางเพื่อให้ประสบความสำเร็จ.
- นิสัยตะกละ ความตะกละ
- การพูดรัวอย่างตะกุกตะกัก การพูดละล่ําละลัก