หอมกราย คือ
- (ถิ่น-จันทบุรี) น. ต้นขี้อ้าย. [ดู ขี้อ้าย (๑)].
- หอ น. เรือนหรืออาคารซึ่งใช้เฉพาะกิจการอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น หอพระ หอนั่ง หอสมุด; เรือนซึ่งปลูกสำหรับให้คู่บ่าวสาวที่แต่งงานกันแล้วอยู่ เรียกว่า
- หอม ๑ น. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวหลายชนิดในสกุล Allium วงศ์ Alliaceae กลิ่นฉุน ใช้ปรุงอาหาร เช่น หอมหัวใหญ่ หรือ หอมฝรั่ง ( A. cepa L.), หอมหัว
- อม ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
- มก ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) น. ปลากระบอก. ( ดู กระบอก ๒ ).
- มกร มะกอน, มะกอระ-, มะกะระ- น. มังกร, ชื่อดาวราศีที่ ๑๐. ( ป. , ส. ).
- มกรา ม.ค. เดือนมกราคม
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กราย ๑ กฺราย น. ชื่อปลาน้ำจืดชนิด Notopterus chitala ในวงศ์ Notopteridae หัวและลำตัวแบนข้างมาก สันหัวแอ่นลง ท้องเป็นสันคม ครีบท้องมีขนาดเล็ก
- รา ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
- ราย น. เรื่อง ส่วน บุคคล หรือสิ่งซึ่งแยกกล่าวเป็นอย่าง ๆ ไป เช่น พิจารณาเป็นราย ๆ ไป แต่ละราย รายนี้เข้าที่ไหนบ่อนแตกที่นั่น,
- หอมกรุ่น 1) adj. ลักษณะที่ยังมีกลิ่นหอมอยู่ตลอด ชื่อพ้อง: หอม คำตรงข้าม: เหม็น ตัวอย่างการใช้: ท่านยื่นกระเช้าดอกไม้หอมกรุ่นให้กับหล่อน 2) v. ยังมีกลิ่นหอมอยู่ตลอด ชื่อพ้อง: หอม คำตรงข้า
- ทำให้กลิ่นหอมกระจาย พรมน้ำหอม พรมน้ำอบ
- เยี่ยมกราย ก. กรายมาให้เห็น เช่น นานแล้วไม่เยี่ยมกรายมาเลย.
- เติมกลิ่นหอม ทำให้หอม ส่งกลิ่นหอม ทำให้มีกลิ่นหอม
- เปราะหอม ดู เปราะ ๑ (๑).
มือถือ