หักแรง คือ

• ก. โหมทำงานจนเกินกำลัง เช่น อย่าหักแรงทำงานจนเกินไป จะทำให้ล้มป่วย.

• หัก     ก. พับงอ, พับงอหรือทำให้พับให้งอเพื่อให้ขาดหรือหลุดออกจากกัน; เอาออกจากจำนวนที่มีอยู่ เช่น หักจำนวนเงิน; ถูกตีอย่างแรงจนงงม่อยไป (ใช้แก่ไก่);
• แร     ๑ ก. เขียนหรือทำเป็นเส้นเป็นเหลี่ยม, ถ้าเขียนเส้นด้วยสี เรียกว่า แรสี, ถ้าแกะเส้นบนไม้หรือบนผิวโลหะ เรียกว่า แรเส้น. ๒ ว.
• แรง     ๑ น. กำลัง เช่น แรงคน ไม่มีแรง มีแรงมาก ออกแรง, อำนาจ เช่น แรงเจ้าที่ แรงกรรม. ว. ฉุน, จัด, กล้า, เช่น กลิ่นแรง; ใช้กำลังกระทำถึงขีด เช่น
• รง     ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Garcinia hanburyi Hook.f. ในวงศ์ Guttiferae ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม ทุกส่วนมียางสีเหลือง. ๒ น. ชื่อยางไม้ที่ได้จากไม้ต้น
• หนักแรง    กินกําลัง กินแรง
• หัวแรง    น. ผู้เป็นกำลังสำคัญในการทำกิจการต่าง ๆ.
• ออกแรง    ก. ใช้กำลัง, ใช้แรงงาน, ใช้ความพยายาม, โดยปริยายหมายความว่า วิ่งเต้นขอความช่วยเหลือในกิจที่ต้องประสงค์.
• หัวรุนแรง    น. เรียกคนที่มีความคิดเห็นอย่างใดอย่างหนึ่งอย่างเอาจริงเอาจังว่า คนหัวรุนแรง. ว. ที่นิยมการเปลี่ยนแปลงความคิดเห็นการปฏิบัติ หรือนโยบายเป็นต้น อย่างหักหาญโดยไม่ยอมประนีประนอมใด ๆ.
• ออกแรงช่วย    เพิ่มกําลัง
• เด็กแข็งแรง    เด็กแกร่ง เด็กจอมพลัง
• ผู้มีหัวรุนแรง    บุคคลประเภทตกขอบ
• ลัทธิหัวรุนแรง    การยึดหลักการที่รุนแรง นโยบาย ลัทธิที่ยึดหลักความรุนแรง
• กระชากแรง    กระตุกอย่างแรง
• การออกแรง    อํานาจ ความพยายาม แรงกําลัง การลงแรง การสำแดง การออกกำลังกาย ความทุกข์ทรมานจากความยากลำบาก ความเจ็บปวดแห่งการคลอดลูก
• ซึ่งต้องออกแรง    เหนื่อยยาก ซึ่งต้องใช้กําลังมาก ซึ่งอาบเหงื่อต่างน้ํา

• ขุดไฮดรอค้อนค้อนทำลายทำลายค้อนค้อนหักแรงดันวาล์ว