หัวน้ำขึ้น คือ

• น. น้ำที่เริ่มไหลขึ้น.

• หัว     ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
• หัวน้ำ     น. น้ำหวานที่อยู่ในตอนบนของรวงผึ้ง.
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• น้ำ     น. สารประกอบซึ่งมีองค์ประกอบเป็นธาตุไฮโดรเจนและออกซิเจนในอัตราส่วน ๑ : ๘ โดยน้ำหนัก เมื่อบริสุทธิ์มีลักษณะเป็นของเหลว ใส ไม่มีสี กลิ่น รส
• น้ำขึ้น     น. น้ำในทะเลและแม่น้ำลำคลองที่มีทางติดต่อโดยตรงกับทะเลหรือได้รับอิทธิพลจากน้ำทะเลเป็นต้น ที่มีระดับน้ำสูงขึ้น ในวันหนึ่ง ๆ ตามปรกติน้ำจะขึ้น ๒
• ขึ้น     ๑ ก. ไปสู่เบื้องบน เบื้องสูง หรือ เบื้องหน้า, ไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับลง; เพิ่มหรือทำให้เพิ่ม เช่น ขึ้นราคา ขึ้นภาษี ราคาขึ้น ภาษีขึ้น;
• คำขึ้นต้น    น. คำใช้เขียนขึ้นต้นจดหมายถึงผู้รับตามฐานะของผู้รับแต่ละคน เช่น นมัสการ ใช้เป็นคำขึ้นต้นจดหมายถึงพระภิกษุ เรียน ใช้เป็นคำขึ้นต้นจดหมายถึงบุคคลธรรมดา; คำใช้ขึ้นต้นสำหรับร้อยกรองบางประเภท เช่น บัดนั้น
• ซุปน้ำข้น    พ็อตทิจ
• ทำขึ้น    กริยาช่อง 2 และ 3 ของ work หล่อหลอมขึ้น เสริมขึ้น
• น้ำขวด    โซดา น้ำอัดลม
• น้ำขาว    น. น้ำเมาชนิดหนึ่งทำด้วยข้าวเหนียวนึ่งคลุกกับแป้งเหล้าซึ่งเป็นเชื้อหมักไว้จนมีน้ำขุ่นขาว.
• น้ำข้าว    ๑ น. น้ำที่ได้จากข้าวเมื่อหุงแล้วเช็ดน้ำหรือตักน้ำออก. ๒ ดู เขยตาย.
• ซึ่งทำขึ้น    ประดิษฐ์ขึ้น v
• น้ำขึ้นน้ำลง    ช่วงระยะเวลาหนึ่ง สิ่งที่ขึ้น ๆ ลง ๆ สลับกัน ไหลตามกระแสน้ำ ปรากฏการณ์น้ำขึ้นน้ำลง
• ห้วน    ว. สั้น ๆ, ไม่มีหางเสียง, เช่น พูดห้วน ๆ, มีลักษณะที่จบลงอย่างรวบรัด เช่น บทความเรื่องนี้จบลงอย่างห้วน ๆ.