หัวใคร่ คือ
- น. สิ่งที่รักมาก, มักใช้คู่กับคำ หัวรัก เป็น หัวรักหัวใคร่.
- หัว ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
- ใคร ๑ ไคฺร ส. คนไหน, ผู้ใด, ใช้เป็นคำถาม เช่นใครมา เขาไปกับใคร. ๒ ไคฺร ส. ผู้ใดผู้หนึ่ง, คนใดคนหนึ่ง, (ซึ่งมิได้กำหนดแน่นอนลงไป) เช่น
- ใคร่ ไคฺร่ ก. อยาก, ต้องการ, ปรารถนา, ใฝ่; ใช้เป็นคำช่วยกริยาแสดงการขอร้องอย่างสุภาพ เช่น ใคร่ขออนุญาตดำเนินการ.
- หัวรักหัวใคร่ ว. ที่รักมาก เช่น ศิษย์หัวรักหัวใคร่.
- ตัวใครตัวมัน ว. ต่างคนต่างเอาตัวรอดแต่ลำพัง.
- วัวใครเข้าคอกคนนั้น (สำ) น. กรรมที่มีผู้ใดทำไว้ย่อมส่งผลให้แก่ผู้นั้น ดุจวัวที่กลับเข้าคอกของมันเอง.
- เสียทองเท่าหัวไม่ยอมเสียผัวให้ใคร (สำ) ก. ไม่ยอมยกสามีให้หญิงอื่นแม้จะแลกกับทรัพย์สินเงินทองจำนวนมากก็ตาม.
- ใครต่อใคร ใครๆ ทุกๆ คน ทุกคน ใครก็ตาม
- รักใคร่ ก. รัก เช่น พี่น้องคู่นี้รักใคร่กันดี.
- ใคร ๆ ไคฺร ส. ผู้ใดผู้หนึ่ง, คนใดคนหนึ่ง, (ซึ่งมิได้กำหนดแน่นอนลงไป) เช่น ฉันไม่อยากพึ่งใคร ใคร ๆ ก็ช่วยอะไรเขาไม่ได้.
- ใครก็ได้ pron. ผู้ใดก็ได้ไม่เฉพาะเจาะจง ชื่อพ้อง: ผู้ใดก็ได้ ตัวอย่างการใช้: ผมจะยกสมบัติให้ใครก็ได้แต่ไม่ใช่คุณ clf.: คน
- ใครๆ pron. คนอื่นทั่วไป , ชื่อพ้อง: ทุกคน, ใครก็ตาม, ใครต่อใคร ตัวอย่างการใช้: ใครๆ ที่มาเมืองจีนก็จะต้องไปเที่ยวชมกำแพงเมืองจีน clf.: คน
- ใคร่รู้ ใฝ่รู้ สอดรู้ สอดรู้สอดเห็น อยากรู้อยากเห็น แส่รู้ ต้องการรู้ อยากรู้ อยากทราบ
- ใคร่ได้ อยาก ต้องการ ต้องประสงค์ ประสงค์ อยากได้
- ไม่มีใคร ไม่มีผู้ใด