หางกระหมวด คือ

• -กฺระหฺมวด, -ขะหฺมวด
  ว. ที่มีหางกระหมวดปลาย ได้แก่หาง ฬ ฮ.

• หา     ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
• หาง     น. ส่วนที่ยื่นออกจากส่วนท้ายแห่งลำตัวสัตว์, ขนสัตว์จำพวกนก เช่น กา ไก่ ที่ยื่นยาวออกทางก้น; ส่วนท้ายหรือปลาย เช่น หางเชือก หางแถว;
• งก     ๑ ก. แสดงอาการอยากได้หรือไม่อยากเสียจนเกินควร. ว. มีอาการสั่นอย่างคนแก่หรืออย่างกลัวหรืออย่างหนาวมาก. ๒ น.
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• กระหมวด     ๑ ก. ขอดให้เป็นปม, มุ่น, บิดม้วนให้เป็นปม. ( แผลงมาจาก ขมวด). ๒ น. จอมประสาทศีรษะช้าง เป็นอวัยวะสำคัญที่เกิดขนช้างฐาน ๑ ใน ๕ ฐาน คือ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• หมวด     หฺมวด น. กลุ่มที่ประกอบด้วยหลายหมู่ เช่น หมวดหนังสือ วิทยาศาสตร์ ประกอบด้วยหมู่หนังสือเคมี หมู่หนังสือฟิสิกส์ เป็นต้น; กำลังพลของทหาร ตำรวจ
• การกระหมวดผม    การขมวดผม
• กินอย่างกระหาย    กินอย่างตะกละ
• กระหาง    น. กระหัง.
• ลงกระหม่อม    ก. ลงยันต์บนกระหม่อม แล้วเสกเป่าให้อยู่ยงคงกระพันเป็นต้น.
• หมวดทหาร    พลาทูน กลุ่มนักฟุตบอลประจำหน้าที่หนึ่ง ๆ หมวด หมวดตำรวจ หมวดเล็ก
• หางขมวด    -กฺระหฺมวด, -ขะหฺมวด ว. ที่มีหางกระหมวดปลาย ได้แก่หาง ฬ ฮ.
• ซึ่งกระหายเลือด    นองเลือด โหดเหี้ยม เต็มไปด้วยเลือด ซึ่งชอบทําสงคราม