หิรัณย คือ

• หิรันยะ-, หิรัน
  น. ทองคำ, เงิน. (ส.).

• หิรัณย-    หิรันยะ-, หิรัน น. ทองคำ, เงิน. (ส.).
• หิรัณย์    หิรันยะ-, หิรัน น. ทองคำ, เงิน. (ส.).
• หิรัณยรัศมี    หิรันยะรัดสะหฺมี ว. มีสีผ่องดั่งเงินอย่างสีช้างเผือก. (ส.).
• หิรัณยการ    หิรันยะกาน น. ช่างทอง. (ส.).
• หิรัณยเกศ    หิรันยะเกด ว. มีผมสีทอง. (ส.).
• รูหู    ช่องหู
• หิริ    หิหฺริ น. ความละอายใจ, ความละอายบาป. (ป.; ส. หฺรี).
• กรัณย์    กะรัน น. กิจ. ว. อันพึงทำ เช่น ราชกรัณย์. (ป. กรณีย).
• บุณย์    น. บุญ. (ส. ปุณฺย; ป. ปุญฺ).
• ศรัณยู    สะรันยู น. ผู้เป็นที่พึ่ง. (ส. ศรณฺยุ).
• ศรัณย์    สะรัน ว. ซึ่งเป็นที่พึ่ง. (ส. ศรณฺย).
• อรัณย์    น. ป่า. (ส. อรณฺย; ป. อรญฺ).
• ห.ร.ม    ตัวหารร่วมมาก หารร่วมมาก
• ห.ร.ม.    ตัวหารร่วมมาก หารร่วมมาก
• หิรัญ    หิรัน, หิรันยะ- น. เงิน, บางแห่งว่า ทอง ก็มี แต่โดยทั่วไปหมายถึง เงิน. (ป. หิรญฺ; ส. หิรณฺย).

• นพ . นันทเดช หิรัณยัษฐิติ งดออกตรวจที่ สมิติเวช สุขุมวิท ในวันนี้
• นพ . หิรัณย์ พิพิธธนาบรรพ์ งดออกตรวจที่ สมิติเวช สุขุมวิท ในวันนี้