อนุจร คือ

• อะนุจอน
  น. ผู้ประพฤติตาม, ผู้ติดตาม; เรียกพระภิกษุลูกวัดว่า พระอนุจร, พระอันดับ ก็เรียก. (ป., ส.).

• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• อนุ     คำประกอบหน้าศัพท์บาลีหรือสันสกฤตมีความหมายว่า น้อย เช่น อนุทิศ = ทิศน้อย, ภายหลัง, รุ่นหลัง, เช่น อนุชน = ชนรุ่นหลัง, ตาม เช่น อนุวัต = เป็นไปตาม,
• นุ     ๑ ( กลอน ) ตัดมาจากอุปสรรค อนุ เช่น ทราบนุสนธิ์ทุกแห่ง. ( ตะเลงพ่าย ); อเนกนุประการ. ( พงศ. เลขา ); โดยนุกรม. ( ม. คำหลวง วนปเวสน์). ๒ (
• จร     ๑ จอน, จอระ-, จะระ- ว. ไม่ใช่ประจำ เช่น คนจร รถจร, แทรกแปลกเข้ามา เช่น โรคจร ลมจร. ก. ไป, เที่ยวไป; ประพฤติ. ( ป. , ส. ),
• ใจร้อน    ว. มีใจไม่หนักแน่น ฉุนเฉียวง่าย; มีใจรีบร้อนอยากจะให้เสร็จเร็ว ๆ.
• คนใจร้อน    คนที่หุนหันพลันแล่น
• จริงหรือนั่น    จริงเหรอ
• ความใจร้อน    ความเร่งรีบ ความหุนหันพลันแล่น ความฉุกละหุก ความใจเร็ว การกระทําที่หุนหันพลันแล่น ความบุ่มบ่าม ความไม่อดทน
• ค่อนข้างจริง    เป็นไปได้ น่าจะเป็นจริง
• เหมือนจริง    น่าเชื่อถือ สมจริง
• จร-    จอน, จอระ-, จะระ- ว. ไม่ใช่ประจำ เช่น คนจร รถจร, แทรกแปลกเข้ามา เช่น โรคจร ลมจร. ก. ไป, เที่ยวไป; ประพฤติ. (ป., ส.), ใช้เป็นบทท้ายสมาสก็มี เช่น ขจร = เที่ยวไปในอากาศ, วนจร = เที่ยวไปในป่า, ที่ใช้ควบ
• จรี    จะ- (กลอน) น. มีด, หอก, ดาบ, เช่น บัดออกกลางสนามสองรา สองแขงขันหา ก็กุมจรีแกว่งไกว. (สมุทรโฆษ). (ข.).
• คนร่อนเร่พเนจร    คนพเนจร
• ความเหมือนจริง    ความสมจริง
• ซึ่งดูเหมือนจริง    ซึ่งมีมูลความจริง

• ทำไมผู้ศรัทธาหรือใครก็ตาม เชื่อคำของอนุจร
• เพราะมันจริง พ็อด ใครๆ ก็อยากฟาดอนุจร
• เราชักจะแก่เกินอนุจรแล้วเนอะ
• รู้ด้วยเหรอว่าอนุจรคืออะไร ?
• แปลว่าเจ้าไม่ใช่อนุจร
• แต่ข้าเป็นอนุจรท่าน
• ข้าเป็นอนุจรแก่เขา
• ข้าเป็นอนุจรให้เธอ