อนุวาต คือ

• อะนุวาด
  น. ผ้าดาม, ผ้าทาบ. (ป.).

• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• อนุ     คำประกอบหน้าศัพท์บาลีหรือสันสกฤตมีความหมายว่า น้อย เช่น อนุทิศ = ทิศน้อย, ภายหลัง, รุ่นหลัง, เช่น อนุชน = ชนรุ่นหลัง, ตาม เช่น อนุวัต = เป็นไปตาม,
• นุ     ๑ ( กลอน ) ตัดมาจากอุปสรรค อนุ เช่น ทราบนุสนธิ์ทุกแห่ง. ( ตะเลงพ่าย ); อเนกนุประการ. ( พงศ. เลขา ); โดยนุกรม. ( ม. คำหลวง วนปเวสน์). ๒ (
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาต     วาตะ- น. ลม. ( ป. , ส. ).
• ความอิจฉาตาร้อน    ความริษยา ความอิจฉาริษยา
• มาตรรังสีความร้อน    โบโลมิเตอร์ เครื่องวัดรังสีความร้อน
• วาต-    วาตะ- น. ลม. (ป., ส.).
• บันทึกข้อความไว้ในใบอนุญาต    รับรอง ลงนามเห็นด้วยหรืออนุมัติ สลักหลังเช็คหรือตั๋วเงิน อนุมัติ เซ็นชื่อรับรอง
• ชาติก่อน    บุพชาติ ชาติที่แล้ว ภพก่อน ชาติปางก่อน อดีตชาติ อดีตภพ แต่ปางก่อน ปางก่อน
• ผู้อนุญาต    ผู้ออกใบอนุญาต คนค้ำประกัน คนรับรอง ผู้ค้ำประกัน ผู้รับรอง
• อนุชาต    อะนุชาด, อะนุชาดตะ- น. ผู้เกิดตามมาไม่ดีกว่าหรือไม่เลวกว่าตระกูล. (ป., ส.).
• อนุชาต-    อะนุชาด, อะนุชาดตะ- น. ผู้เกิดตามมาไม่ดีกว่าหรือไม่เลวกว่าตระกูล. (ป., ส.).
• อนุญาต    ก. ยินยอม, ยอมให้, ตกลง. (ป. อนุญฺาต).
• ไม่อนุญาต    ห้าม ห้ามปราม ขัดขวาง ประณาม ป้องกัน ห้ามขัดขวางโดยการทิ้งระเบิดติดต่อกัน เพิกถอนสิทธิการเป็นพลเมือง ไม่ยอมรับความจริง ไม่ยอมให้มี ไล่ออกไป