อนุศาสก คือ

• น. อาจารย์ผู้ควบคุมดูแลนักเรียนในหอพักของวิทยาลัยหรือมหาวิทยาลัย. (ส.; ป. อนุสาสก).

• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• อนุ     คำประกอบหน้าศัพท์บาลีหรือสันสกฤตมีความหมายว่า น้อย เช่น อนุทิศ = ทิศน้อย, ภายหลัง, รุ่นหลัง, เช่น อนุชน = ชนรุ่นหลัง, ตาม เช่น อนุวัต = เป็นไปตาม,
• นุ     ๑ ( กลอน ) ตัดมาจากอุปสรรค อนุ เช่น ทราบนุสนธิ์ทุกแห่ง. ( ตะเลงพ่าย ); อเนกนุประการ. ( พงศ. เลขา ); โดยนุกรม. ( ม. คำหลวง วนปเวสน์). ๒ (
• ศาสก     สา-สก น. ครู, ผู้สอน, ผู้ชี้แจง, ผู้ปกครอง. ( ส. ).
• สก     สะกะ- ว. ของตน. ( ป. ; ส. สฺวก). ๒ น. ผม. ( ข. สก่). ๓ ( โบ ) ก. สะเด็ดน้ำ เช่น เอาข้าวที่ซาวน้ำแล้วใส่ในตะแกรงเพื่อให้น้ำแห้ง
• อนุศาสน์    น. การสอน; คำชี้แจง. (ส.; ป. อนุสาสน).
• คำสั่งสอนศาสนา    ความเชื่อ ธรรมะ ลัทธิ
• ซึ่งสอนศาสนา    เกี่ยวกับเสมียน
• ผู้สอนศาสนา    พระ อนุศาสนาจารย์
• พระสอนศาสนา    พระสงฆ์ มุนิ บาทหลวง อนุศาสนาจารย์
• หมอสอนศาสนา    n. ผู้เผยแพร่คริสต์ศาสนา ชื่อพ้อง: มิชชันนารี, บาทหลวง, อนุศาสนาจารย์ ตัวอย่างการใช้: นายบรัดเล เป็นหมอสอนศาสนาชาวอเมริกัน ที่นำเครื่องพิมพ์หนังสือไทยเข้ามาใช้ในสมัยรัชกาลที่ 3 cl
• อนุศาสนาจารย์    อะนุสาสะนาจาน, อะนุสาดสะนาจาน น. อาจารย์ผู้อบรมศีลธรรมของหน่วยราชการ.
• กีฬาสกี    สกี
• ขาสกี    ขาสกีสำหรับเฮลิคอปเตอร์
• ภาสกร    พาดสะกอน, พาสะกอน น. พระอาทิตย์.