อปยศ คือ

• อะปะยด, อับปะยด
  ว. ไร้ยศ, ปราศจากยศ; เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า. (ส.).

• อป     อะปะ- คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ไม่, ปราศจาก, เช่น อปมงคล = ไม่เป็นมงคล, ปราศจากมงคล. ( ป. , ส. ).
• ยศ     ยด น. ความยกย่องนับถือเกียรติของตน, เกียรติคุณ, ฐานันดรที่พระมหากษัตริย์โปรดเกล้าฯ พระราชทานแก่บุคคลใดบุคคลหนึ่ง มีสูงต่ำตามลำดับกันไป;
• น่าอัปยศ    ชั่ว ต่ํา น่ารังเกียจ น่าอดสู เลว เลวทราม เลวทรามต่ําช้า น่าขายหน้า น่าอาย น่าอับอายขายหน้า ไม่น่าเชื่อถือ อื้อฉาว
• อัปยศ    อับปะ- ว. ไร้ยศ, ปราศจากยศ; เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า; อปยศ ก็ว่า. (ส. อปยศสฺ).
• เรื่องอัปยศ    เรื่องอื้อฉาว สิ่งน่าอับอาย เรื่องน่าอับอาย
• ความอัปยศ    มลทิน รอยด่าง รอยแผล การเสียหน้า การเสียเกียรติ ความน่าอดสู ความอับอายขายหน้า ความเสื่อมชื่อเสียง ความเสื่อมเสีย ความไร้ยศ การขายหน้า การเสียชื่อเสียง ความขายหน้า ความอับอาย ความน่าละอายใจ
• ทําให้อัปยศ    ทําให้ตกใจ ทําให้เสียหาย ทําให้อับอาย ทําให้เสียชื่อเสียง ทําให้เสื่อมเสีย
• น่าอัปยศอดสู    น่าอับอาย น่าอับอายขายหน้า น่ารังเกียจ อัปยศอดสู เสียชื่อเสียง
• อัปยศอดสู    v. เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า , , ชื่อพ้อง: อับอายขายหน้า, เสื่อมเสีย ตัวอย่างการใช้: เขาต้องอัปยศอดสูเพราะพฤติกรรมคอรัปชั่นได้ถูกเปิดเผยสู่สาธารณะชน
• เรื่องน่าอัปยศ    เรื่องฉาวโฉ่ เรื่องอื้อฉาว เรื่องน่าอาย เหตุการณ์อื้อฉาว
• ความอัปยศอดสู    การไม่ยอมจ่ายเงินสำหรับตั๋วเงิน การไม่ยอมรับตั๋วเงิน ความดูถูก ความเสื่อมเกียรติ
• ทำให้อัปยศอดสู    ตราหน้า ตีตรา ทำให้มีมลทิน ประณาม ประทับตรา ทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง
• สิ่งที่ทําให้อัปยศ    ความล่มจม ความล้มเหลวอย่างมาก
• อป-    อะปะ- คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ไม่, ปราศจาก, เช่น อปมงคล = ไม่เป็นมงคล, ปราศจากมงคล. (ป., ส.).
• ไปย    -ยะ- น. เครื่องดื่ม. (ป. เปยฺย).

• ผู้หญิงที่นี่เป็นผู้หญิงที่ถูกทิ้งไป โดยผู้ชายต่างชาติอย่างน่าอปยศอดสู