อปราชัย คือ

• อะปะ-, อับปะ-
  น. ความไม่แพ้, ความชนะ; (กลอน) บางทีใช้หมายความว่า แพ้ เช่น คบคนดีเป็นศรีแก่ตัว คบคนชั่วอัปราชัย. (ป.).

• อป     อะปะ- คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ไม่, ปราศจาก, เช่น อปมงคล = ไม่เป็นมงคล, ปราศจากมงคล. ( ป. , ส. ).
• อปร     อะปะระ- ว. อื่นอีก. ( ป. , ส. ).
• อปรา     อะปะรา, อับปะรา ( กลอน ) ก. พ่ายแพ้ เช่น ต่อสู้เคี่ยวขับไม่อปรา หาไม่พ่อตาจะต้องริบ. ( สังข์ทอง ).
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ปราชัย     ปะราไช น. ความพ่ายแพ้. ก. พ่ายแพ้. ( ป. ).
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ราช     ๑ ราด, ราดชะ- น. พระเจ้าแผ่นดิน, พญา (ใช้แก่สัตว์) เช่น นาคราช คือ พญานาค สีหราช คือ พญาราชสีห์, คำนี้มักใช้ประกอบกับคำอื่น,
• ราชัย     น. ราชย์.
• ชัย     ไช, ไชยะ- น. การชนะ, ความชนะ. ( ป. , ส. ).
• อปราชิต    อะปะ- ว. ไม่พ่ายแพ้. (ป., ส.).
• ผู้ปราชัย    ผู้แพ้ ผู้พ่ายแพ้ คนพ่ายแพ้ คนแพ้ ผู้แพ้พ่าย
• อัปราชัย    อับปะราไช น. ความไม่แพ้, ความชนะ, คู่กับ ปราชัย คือ ความแพ้; (กลอน) บางทีใช้หมายความว่า แพ้ เช่น คบคนดีเป็นศรีแก่ตัว คบคนชั่วอัปราชัย; อปราชัย ก็ว่า. (ป., ส.).
• ทำให้ปราชัย    มีผลกระทบมาก วางกลับกัน วางกลับหัวหลับหาง
• อปราธ    อะปะราทะ- น. ความผิด, โทษ. (ป., ส.).
• อปราธ-    อะปะราทะ- น. ความผิด, โทษ. (ป., ส.).

• พวกมันไม่เคยถูกฆ่า หรือปราชัย