อปรัณณชาติ คือ
อะปะรันนะชาด
น. “อาหารอื่น” คือ ถั่ว งา และผักต่าง ๆ (นอกจากข้าว). (ป. อปรณฺณ).
- อป อะปะ- คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ไม่, ปราศจาก, เช่น อปมงคล = ไม่เป็นมงคล, ปราศจากมงคล. ( ป. , ส. ).
- อปร อะปะระ- ว. อื่นอีก. ( ป. , ส. ).
- ปร ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
- ชา ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
- ชาต ชาตะ- ก. เกิด. ( ป. ).
- ชาติ ๑ ชาด, ชาติ-, ชาดติ- น. การเกิด เช่น ชาตินี้ ชาติหน้า; กำเนิด เช่น มีชาติมีสกุล; เหล่ากอ, เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, เช่น ชาติเสือ ชาติขี้ข้า;
- ติ ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
- ติณชาติ น. หญ้า, พืชจำพวกหญ้า.
- ตฤณชาติ น. หญ้าต่าง ๆ. (ส.).
- บุพพัณชาติ -พันนะชาด น. พืชที่จะพึงกินก่อน ได้แก่ข้าวทุกชนิด. (ป. ปุพฺพณฺณชาติ; ส. ปูรฺว + อนฺน + ชาติ).
- คุณชาย (ปาก) น. คำที่ใช้เรียกหม่อมราชวงศ์ที่เป็นชาย.
- ประชาชาติ น. ประเทศ, ประชาชนที่เป็นพลเมืองของประเทศ, ชาติ ก็ว่า.
- พิณชามิเซน พิณซามิเซน
- มวลต่อปริมาตร ความถ่วงจําเพาะ ความหนาแน่น
- สิ้นเนื้อประดาตัว ว. ไม่มีทรัพย์สมบัติเหลือติดตัว เช่น เขากลายเป็นคนสิ้นเนื้อประดาตัวเพราะหมกมุ่นในการพนัน กิจการค้าของเขาล้มเหลวจนสิ้นเนื้อประดาตัว.