อภิชาต- คือ

• อะพิชาด, อะพิชาดตะ-
  ว. เกิดดี, มีตระกูล. (ป., ส.).

• อภิ     คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ยิ่ง, วิเศษ, เหนือ, เช่น อภิรมย์ = ยินดียิ่ง, อภิญญาณ = ความรู้วิเศษ, อภิมนุษย์ =
• อภิชาต     อะพิชาด, อะพิชาดตะ- ว. เกิดดี, มีตระกูล. ( ป. , ส. ).
• ชา     ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
• ชาต     ชาตะ- ก. เกิด. ( ป. ).
• ชาต-     ชาตะ- ก. เกิด. ( ป. ).
• อภิชาตบุตร    น. บุตรที่มีคุณสมบัติสูงกว่าบิดามารดา, อติชาตบุตร ก็ว่า. (ส. อภิชาตปุตฺร; ป. อภิชาตปุตฺต).
• อภิฆาต    ก. เข่นฆ่า, ทำลายล้างให้หมดสิ้น. น. การเข่นฆ่า, การทำลายล้างให้หมดสิ้น. (ป., ส.).
• ซึ่งไม่มีชาติหรือภาษาเป็นเครื่องผูกมัด    ซึ่งประกอบด้วยหลายชาติหลายภาษา ซึ่งมีอยู่ทั่วโลกหรือทุกหนทุกแห่ง เกี่ยวกับพลเมืองโลก เกี่ยวกับสากลนิยม เกี่ยวกับโลกทั้งหมด
• ชาติ    ๑ ชาด, ชาติ-, ชาดติ- น. การเกิด เช่น ชาตินี้ ชาติหน้า; กำเนิด เช่น มีชาติมีสกุล; เหล่ากอ, เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, เช่น ชาติเสือ ชาติขี้ข้า; ชนิด, จำพวก, ชั้น, หมู่; คำเพิ่มข้างหลังของคำเดิม เมื่อเพิ่ม
• ชาติ-    ๑ ชาด, ชาติ-, ชาดติ- น. การเกิด เช่น ชาตินี้ ชาติหน้า; กำเนิด เช่น มีชาติมีสกุล; เหล่ากอ, เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, เช่น ชาติเสือ ชาติขี้ข้า; ชนิด, จำพวก, ชั้น, หมู่; คำเพิ่มข้างหลังของคำเดิม เมื่อเพิ่ม
• คชาชาติ    น. ช้าง, หมู่ช้าง.
• ทิชาชาติ    น. “ผู้เกิด ๒ ครั้ง”, นก, หมู่นก; พราหมณ์. (ป.).
• กิมิชาติ    (แบบ) น. หนอน, หมู่หนอน. (ป.).
• กู้ชาติ    v. ทำให้ชาติเป็นอิสระ ตัวอย่างการใช้: สมเด็จพระนเรศวรมหาราชได้ทรงกู้ชาติ ให้ไทยกลับมีอิสรภาพพ้นจากพม่าเมื่อพ.ศ. 2135
• ครึ่งชาติ    น. ลูกที่เกิดจากพ่อแม่ที่เป็นคนต่างชาติกัน, ลูกครึ่ง ก็ว่า.