อภิรดี คือ

• อะพิระ-
  น. ความรื่นรมย์ยินดียิ่ง (มักใช้ในเรื่องรักใคร่). (ป., ส.).

• อภิ     คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ยิ่ง, วิเศษ, เหนือ, เช่น อภิรมย์ = ยินดียิ่ง, อภิญญาณ = ความรู้วิเศษ, อภิมนุษย์ =
• รด     ก. เท ราด สาด ฉีด หรือโปรยน้ำหรือของเหลวไปยังสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อให้เปียกหรือให้เปียกชุ่ม เช่น รดน้ำต้นไม้ เอาน้ำรดตัว;
• รดี     น. รติ.
• ดี     ๑ น. อวัยวะภายในของคนและสัตว์ที่บรรจุน้ำข้นสีเขียว มีรสขม ซึ่งออกจากตับ สำหรับช่วยย่อยอาหาร, เรียกน้ำข้นสีเขียว มีรสขม ออกจากตับ
• (อภัย)    มาจาก พระอภัยมณีคำกลอน ของ สุนทรภู่ ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๗
• อภว    อะภะวะ- น. ความไม่มี, ความเสื่อม, ความเสียหาย. (ป., ส.).
• อภว-    อะภะวะ- น. ความไม่มี, ความเสื่อม, ความเสียหาย. (ป., ส.).
• อภัพ    อะพับ, อะพับพะ- ว. ไม่สมควร, เป็นไปไม่ได้. (ป. อภพฺพ; ส. อภวฺย).
• อภัพ-    อะพับ, อะพับพะ- ว. ไม่สมควร, เป็นไปไม่ได้. (ป. อภพฺพ; ส. อภวฺย).
• อภัย    อะไพ, อะไพยะ- น. ความไม่มีภัย, ความไม่ต้องกลัว. (ป., ส.), นิยมใช้ประกอบกับคำอื่น เช่น ขออภัย หมายความว่า ขอให้ยกโทษให้ ขออย่าได้ถือโทษ, ให้อภัย หมายความว่า ยกโทษให้. ก. ยกโทษ เช่น ฉันอภัยให้เธอ.
• อภัย-    อะไพ, อะไพยะ- น. ความไม่มีภัย, ความไม่ต้องกลัว. (ป., ส.), นิยมใช้ประกอบกับคำอื่น เช่น ขออภัย หมายความว่า ขอให้ยกโทษให้ ขออย่าได้ถือโทษ, ให้อภัย หมายความว่า ยกโทษให้. ก. ยกโทษ เช่น ฉันอภัยให้เธอ.
• อภิชน    อะพิชน, อะพิชะนะ- น. ชนผู้สืบมาจากตระกูลสูง. (ป., ส.).
• อภิชน-    อะพิชน, อะพิชะนะ- น. ชนผู้สืบมาจากตระกูลสูง. (ป., ส.).
• อภิณห    อะพินหะ- ว. เสมอ, ทุกวัน. (ป.).
• อภิณห-    อะพินหะ- ว. เสมอ, ทุกวัน. (ป.).

• ดร . กนก อภิรดี ที่ปรึกษา บจก . กรีนแทร็นด์ คอนซัลทิง
• " อภิรดี ” สั่งการผู้บริหาร ลงพื้นที่ตรวจสอบสถานการณ์ราคาสินค้า เน้นพื้นที่น้ำท่วม เพื่อป้องกันปัญหาประชาชนถูกเอารัดเอาเปรียบ