อภิรติ คือ

• อะพิระ-
  น. ความรื่นรมย์ยินดียิ่ง (มักใช้ในเรื่องรักใคร่). (ป., ส.).

• อภิ     คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ยิ่ง, วิเศษ, เหนือ, เช่น อภิรมย์ = ยินดียิ่ง, อภิญญาณ = ความรู้วิเศษ, อภิมนุษย์ =
• รติ     น. ความยินดี, ความชอบใจ; ความรัก, ความกำหนัด, แผลงใช้ว่า ฤดี หรือ รดี ก็ได้. ( ป. , ส. ).
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• การตัดต่อภาพยนตร์    การตัดต่อ การตัดต่อหนัง
• การชักนําการตอบสนองต่อภูมิคุ้มกัน    ภูมิคุ้มกันรับมา ภูมิคุ้มันที่ได้จากภายนอก
• การลดการตอบสนองต่อภูมิคุ้มกัน    การชักนําความทนทานต่อการตอบสนองของภูมิคุ้มกัน การตอบสนองต่อภูมิคุ้มกันโรคแบบเจาะจง การตอบสนองต่อภูมิคุ้มกันโรคแบบไม่เจาะจง การต้านการตอบสนองของภูมิคุ้มกัน การต้านการตอบสนองของภูมิคุ้มกันเทียม การทนต
• (อภัย)    มาจาก พระอภัยมณีคำกลอน ของ สุนทรภู่ ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๗
• อภว    อะภะวะ- น. ความไม่มี, ความเสื่อม, ความเสียหาย. (ป., ส.).
• อภว-    อะภะวะ- น. ความไม่มี, ความเสื่อม, ความเสียหาย. (ป., ส.).
• อภัพ    อะพับ, อะพับพะ- ว. ไม่สมควร, เป็นไปไม่ได้. (ป. อภพฺพ; ส. อภวฺย).
• อภัพ-    อะพับ, อะพับพะ- ว. ไม่สมควร, เป็นไปไม่ได้. (ป. อภพฺพ; ส. อภวฺย).
• อภัย    อะไพ, อะไพยะ- น. ความไม่มีภัย, ความไม่ต้องกลัว. (ป., ส.), นิยมใช้ประกอบกับคำอื่น เช่น ขออภัย หมายความว่า ขอให้ยกโทษให้ ขออย่าได้ถือโทษ, ให้อภัย หมายความว่า ยกโทษให้. ก. ยกโทษ เช่น ฉันอภัยให้เธอ.
• อภัย-    อะไพ, อะไพยะ- น. ความไม่มีภัย, ความไม่ต้องกลัว. (ป., ส.), นิยมใช้ประกอบกับคำอื่น เช่น ขออภัย หมายความว่า ขอให้ยกโทษให้ ขออย่าได้ถือโทษ, ให้อภัย หมายความว่า ยกโทษให้. ก. ยกโทษ เช่น ฉันอภัยให้เธอ.
• อภิชน    อะพิชน, อะพิชะนะ- น. ชนผู้สืบมาจากตระกูลสูง. (ป., ส.).
• อภิชน-    อะพิชน, อะพิชะนะ- น. ชนผู้สืบมาจากตระกูลสูง. (ป., ส.).