ออกญา คือ

• น. บรรดาศักดิ์ชั้นสูงที่พระราชทานในสมัยอยุธยา สูงกว่าออกพระ เข้าใจว่ามาจากเขมร.

• ออ     ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
• ออก     ๑ ( โบ ) น. คำนำหน้าบรรดาศักดิ์ เช่น ออกพระ ออกหลวง ออกขุน; ( ถิ่น ) เรียกพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดว่า พ่อออก แม่ออก; เรียกเมืองที่สวามิภักดิ์ว่า
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• ผู้ออกใบอนุญาต    ผู้อนุญาต
• ออกใบอนุญาตให้    อนุญาต อนุญาตให้ตั้งบริษัท อนุมัติให้จัดตั้ง ออกใบจดทะเบียนให้
• ทําให้วิญญาณออกจากร่าง    ปล่อยวิญญาณจากร่าง
• ได้รับอนุญาตให้ออกจาก    ได้รับอนุญาตให้กลับ
• โกญจ    น. นกกระเรียน เช่น แขกเต้าดุเหว่าแก้ว โกญจา. (โลกนิติ). (ป.).
• โกญจ-    น. นกกระเรียน เช่น แขกเต้าดุเหว่าแก้ว โกญจา. (โลกนิติ). (ป.).
• โกญจา    น. นกกระเรียน เช่น แขกเต้าดุเหว่าแก้ว โกญจา. (โลกนิติ). (ป.).
• เรือกัญญา    น. เรือหลวงที่จัดตั้งเก๋งประกอบหลังคาทรงกัญญา ใช้เป็นเรือประทับแรม หรือเรือพระประเทียบ.
• ขออนุญาต    v. ขอให้ยินยอมหรือตกลงให้กระทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ชื่อพ้อง: ขอ ตัวอย่างการใช้: พนักงานขออนุญาตลาหยุดในวันออกพรรษา
• รื้อออก    ทําให้ล้มลงมา รื้อลง ดึงออก ลากออก
• ไอออก    ขากเสมหะ ขากเสลด
• ฉากญี่ปุ่น    น. เครื่องบังตาที่ประกอบด้วยแผ่นพับหลายแผ่น.

• อ้างอิงถึงประเพณีดั้งเดิมไม่สามารถหลั่งน้ำตาสำหรับคนตายจึงทำให้จิตวิญญาณของเขาบนโลก สันติภาพหาญาติและเพื่อนให้ปลอบใจออกญาติที่ทิ้งไม่ใส่ใจกับคนที่เขาทิ้งไว้ข้างหลัง