โกญจ คือ

• น. นกกระเรียน เช่น แขกเต้าดุเหว่าแก้ว โกญจา. (โลกนิติ). (ป.).

• โก     พี่
• โกญจ-    น. นกกระเรียน เช่น แขกเต้าดุเหว่าแก้ว โกญจา. (โลกนิติ). (ป.).
• โกญจา    น. นกกระเรียน เช่น แขกเต้าดุเหว่าแก้ว โกญจา. (โลกนิติ). (ป.).
• โกญจนะ    โกนจะนะ (กลอน) ย่อมาจาก โกญจนาท เช่น เสียงช้างก้องโกญจนสำเนียง. (สมุทรโฆษ).
• โกญจนาท    น. การบันลือเสียงเหมือนนกกระเรียน, ความกึกก้อง, (โดยมากใช้แก่เสียงช้าง). (ป.).
• โกรญจ    โกฺรนจะ (กลอน) น. โกญจ, นกกระเรียน, เช่น กาโกรญจโกกิล. (สมุทรโฆษ).
• ออกญา    น. บรรดาศักดิ์ชั้นสูงที่พระราชทานในสมัยอยุธยา สูงกว่าออกพระ เข้าใจว่ามาจากเขมร.
• ฉากญี่ปุ่น    น. เครื่องบังตาที่ประกอบด้วยแผ่นพับหลายแผ่น.
• ปปัญจ    ปะปันจะ- (แบบ) น. ความเนิ่นช้า, ความนาน. ว. เนิ่นช้า. (ป.).
• ปปัญจ-    ปะปันจะ- (แบบ) น. ความเนิ่นช้า, ความนาน. ว. เนิ่นช้า. (ป.).
• ปัญจ    ปันจะ- (แบบ) ว. เบญจ. (ป.).
• ปัญจ-    ปันจะ- (แบบ) ว. เบญจ. (ป.).
• ลัญจ์    ลัน น. สินบน, สินจ้าง, ของกำนัล. (ป.).
• สิญจ    สินจะ-, สิน ก. รดน้ำ; รดน้ำมนต์, สรงมุรธาภิเษก. (ป., ส.).
• สิญจ-    สินจะ-, สิน ก. รดน้ำ; รดน้ำมนต์, สรงมุรธาภิเษก. (ป., ส.).