อัมพ- คือ

• อำพะ-
  น. ต้นมะม่วง, ใช้ว่า อัมพพฤกษ์ ก็มี. (ป.; ส. อามฺร).

• อัม     อำ, อำมะ- น. ไข้เจ็บ, โรค; ชีวิต; ภัย, ความกลัว. ( ส. อมฺ).
• อัมพ     อำพะ- น. ต้นมะม่วง, ใช้ว่า อัมพพฤกษ์ ก็มี. ( ป. ; ส. อามฺร).
• อัมพุ    น. น้ำ. (ป., ส.).
• พิมพ์อีก    พิมพ์ซ้ํา พิมพ์ใหม่
• อัมพร    -พอน น. ฟ้า, ท้องฟ้า, อากาศ; เครื่องนุ่งห่ม ในคำว่า ทิคัมพร = ผู้นุ่งลมห่มทิศ คือ ชีเปลือย, เศวตัมพร = ผู้นุ่งห่มผ้าขาว คือ ชีผ้าขาวหรือชีปะขาว. (ป., ส.).
• อัมพวัน    น. ป่าหรือสวนมะม่วง.
• อัมพวา    น. ป่าหรือสวนมะม่วง.
• อัมพา    น. แม่, หญิงดี, (เป็นชื่อยกย่อง). (ป., ส.).
• อัมพาต    อำมะพาด น. อาการที่อวัยวะบางส่วนเช่นแขนขาตายไปกระดิกไม่ได้. (ส. อมฺ + วาต = โรคลม).
• อัมพิล    adj. มีรสเปรี้ยว ชื่อพ้อง: เปรี้ยว
• อัมพิละ    ว. มีรสเปรี้ยว. (ป.; ส. อมฺล). (เทียบ ข. อมฺพิล ว่า มะขาม).
• อัมพุช    อำพุด น. “เกิดในน้ำ” หมายถึง บัว; ปลา. (ป., ส.).
• อัมพุชินี    น. สระบัว, หนองบัว. (ป.; ส. อมฺพุชินฺ).
• อัมพุท    น. “ผู้ให้น้ำ” หมายถึง เมฆ. (ป., ส.).
• อุทุมพร    -พอน น. ชื่อมะเดื่อชนิดหนึ่ง. (ดู มะเดื่อ). (ป., ส.).