อัมพิล คือ

• adj.
  มีรสเปรี้ยว ชื่อพ้อง: เปรี้ยว

• อัม     อำ, อำมะ- น. ไข้เจ็บ, โรค; ชีวิต; ภัย, ความกลัว. ( ส. อมฺ).
• อัมพ     อำพะ- น. ต้นมะม่วง, ใช้ว่า อัมพพฤกษ์ ก็มี. ( ป. ; ส. อามฺร).
• ลัมพ์    ก. ห้อย, ย้อย. (ป., ส.).
• ลุมพี    ดู กะลุมพี.
• ลุมพู    น. ชื่อนกในวงศ์ Columbidae ขนาดใหญ่กว่านกพิราบ อาศัยตามป่าสูง กินผลไม้ มีหลายชนิด เช่นชนิด Ducula aenea ลุมพูขาว (D. bicolor), กระลุมพู ก็เรียก.
• อัมพ-    อำพะ- น. ต้นมะม่วง, ใช้ว่า อัมพพฤกษ์ ก็มี. (ป.; ส. อามฺร).
• อัมพุ    น. น้ำ. (ป., ส.).
• ลูกชมพู่    ชมพู่ ผลชมพู่
• พิมพ์อีก    พิมพ์ซ้ํา พิมพ์ใหม่
• อัมพร    -พอน น. ฟ้า, ท้องฟ้า, อากาศ; เครื่องนุ่งห่ม ในคำว่า ทิคัมพร = ผู้นุ่งลมห่มทิศ คือ ชีเปลือย, เศวตัมพร = ผู้นุ่งห่มผ้าขาว คือ ชีผ้าขาวหรือชีปะขาว. (ป., ส.).
• อัมพวัน    น. ป่าหรือสวนมะม่วง.
• อัมพวา    น. ป่าหรือสวนมะม่วง.
• อัมพา    น. แม่, หญิงดี, (เป็นชื่อยกย่อง). (ป., ส.).
• อัมพาต    อำมะพาด น. อาการที่อวัยวะบางส่วนเช่นแขนขาตายไปกระดิกไม่ได้. (ส. อมฺ + วาต = โรคลม).
• อัมพิละ    ว. มีรสเปรี้ยว. (ป.; ส. อมฺล). (เทียบ ข. อมฺพิล ว่า มะขาม).