อาคันตุกวัตร คือ

• น. มรรยาทที่จะต้องประพฤติต่อแขกผู้มาหา. (ส.; ป. อาคนฺตุกวตฺต).

• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• อาคันตุก     อาคันตุกะ- น. แขกผู้มาหา. ( ป. , ส. ).
• คัน     ๑ น. แนวดินหรือแนวทรายเป็นต้นที่พูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น คันทราย, แนวดินที่พูนขึ้นมาสำหรับกั้นน้ำ เช่น คันนา คันดิน;
• ตุ     ว. ลักษณะกลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งคล้ายกลิ่นเนื้อหรือปลาที่ตากไม่ได้แดดเป็นต้น, ใช้ประกอบกับคำ เหม็น เป็น เหม็นตุ.
• วัต     น. วตะ, พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ. ( ป. วตฺต; ส. วฺฤตฺต).
• วัตร     วัด, วัดตฺระ- น. กิจพึงกระทำ เช่น ทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็น, หน้าที่ เช่น ข้อวัตรปฏิบัติ, ธรรมเนียม เช่น ศีลาจารวัตร; ความประพฤติ เช่น
• ตร     หล่อ
• อาคันตุก-    อาคันตุกะ- น. แขกผู้มาหา. (ป., ส.).
• อาคันตุกะ    อาคันตุกะ- น. แขกผู้มาหา. (ป., ส.).
• อาคันตุกภัต    น. อาหารที่เตรียมถวายภิกษุที่จรมา. (ป. อาคนฺตุกภตฺต).
• อันตรภาค    -พาก (สถิติ) น. ช่วงคะแนนหรือขอบเขตของคะแนนเป็นต้นในขั้นหนึ่ง ๆ ในตารางแจกแจงความถี่ เช่น อันตรภาคของคะแนนตั้งแต่ ๘๖-๑๐๐ เป็นอันดับ ๑.
• ตระหนักว่าสําคัญ    ทําให้รู้ว่าสําคัญ
• กวนตีน    กวนบาทา กวนโอ๊ย
• จินตกวี    น. กวีผู้มีความสามารถในการแต่งร้อยกรองตามแนวความคิดและจินตนาการของตนเอง.
• ต้นติกวี้ด    ต้นโครีออปซิส