อาชีพครู คือ

• การสอน
  สิ่งที่สอน
  อาชีพการสอน
  เรื่องที่สอน

• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• อาชีพ     น. การเลี้ยงชีวิต, การทำมาหากิน; งานที่ทำเป็นประจำเพื่อเลี้ยงชีพ. ( ป. , ส. ).
• ชี     ๑ น. นักบวช เช่น ชีปะขาว; คำเรียกหญิงที่นุ่งขาวห่มขาว โกนคิ้วโกนผมถือศีล, แม่ชี ก็เรียก. ( ส. ชี ใช้พูดต้นนามเป็นเครื่องหมายแห่งความยกย่อง). ๒
• ชีพ     ชีบ, ชีบพะ- น. ชีวิต เช่น เสียชีพอย่าเสียสัตย์; ความเป็นอยู่, ความดำรงชีวิตอยู่ เช่น ค่าครองชีพ. ( ป. , ส. ชีว).
• ครู     ๑ คฺรู น. ผู้สั่งสอนศิษย์, ผู้ถ่ายทอดความรู้ให้แก่ศิษย์. ( ป. ครุ, คุรุ; ส. คุรุ). ๒ คะรู ( โหร ) น. ชื่อยาม ๑ ใน ๘ ยามในเวลากลางวัน.
• รู     น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่น รูหู รูจมูก รูปู รูงู.
• อาชีพชั่วครวว    งานชั่วคราว
• ภาพคร่าวๆ    ภาพร่าง
• สรรพคราส    น. สุริยุปราคาหมดดวง.
• อาชญากรสงคราม    อาดยากอน-, อาดชะยากอน- น. ผู้ก่ออาชญากรรมในการทำสงคราม.
• อาชีพการเขียนบทละคร    นักเขียนบทละคร นักเขียนละคร นักแต่งบทละคร
• มีอาชีพ    ดํารงชีพ ประกอบอาชีพ ยังชีพ เลี้ยงชีพ
• อาชญัปติ    อาดยับติ, อาดยับ น. ข้อบังคับ, คำสั่ง, กฎ, ใช้ว่า อาญัปติ์ ก็มี เช่น รัตนาญัปติ์. (ส. อาชฺปฺติ; ป. อาณตฺติ).
• อาชญัปติ์    อาดยับติ, อาดยับ น. ข้อบังคับ, คำสั่ง, กฎ, ใช้ว่า อาญัปติ์ ก็มี เช่น รัตนาญัปติ์. (ส. อาชฺปฺติ; ป. อาณตฺติ).
• อาชญา    อาดยา, อาดชะยา น. อำนาจ; โทษ (มักใช้สำหรับพระเจ้าแผ่นดินหรือเจ้านาย) เช่น พระราชอาชญา. (ส.; ป. อาณา); (กฎ; โบ; เลิก) คดีที่เกี่ยวกับโทษหลวง เรียกว่า คดีอาชญา หรือ ความอาชญา, คู่กับ ความแพ่ง ซึ่งไม่เ

• ฉันจะไปสนุกกับอาชีพครูในไม่กี่ชั่วโมงที่เหลือ
• การทำอาชีพครูนี่เป็นงานที่ต้องดูแลคนอื่นใช่ไหมครับ
• ครูคิดว่าอาชีพครูเป็นอะไรที่สุดยอดจริงๆ
• เรามีอาชีพครูเหมือนกัน แต่เขาเป็นคนที่ครูยกย่องชื่นชมมาก
• อาชีพครูเป็นอาชีพที่ศักดิ์สิทธิ์
• อาชีพครูเป็นอาชีพที่ถูกบูชา
• มันเกิดขึ้นบ่อยในอาชีพครู
• กับอาชีพครูของลูกชายคุณ
• แล้วอาชีพครูเป็นไงบ้าง
• ซึ่งจะจบอาชีพครูของผม