อาศุ คือ
- ว. เร็ว, ไว, คล่อง. (ส.; ป. อาสุ).
- อา ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
- คู่อาศัย น. คู่ผัวเมียที่ไม่ใช่คู่สร้างกัน จะอยู่ด้วยกันชั่วคราวแล้วเลิกร้างกันไป.
- ที่อาศัย ที่พำนัก บ้าน ที่อยู่ ถิ่นที่อยู่ แหล่งที่อยู่ ที่พักอาศัย อาคารที่พัก ที่อยู่อาศัย อาคารที่พักอาศัย จวน ตําหนัก ที่พัก ทําเนียบ พระราชวัง เคหสถาน เรือน สถานที่อยู่ ชุมรุม
- ผู้อาศัย ผู้พึ่งพิงอาศัย ผู้พักอาศัย ผู้อยู่อาศัย ผู้พํานัก คนท้องถิ่น คนพื้นเมือง ผู้พำนัก ผู้พัก ผู้พักพิง ผู้อยู่
- อยู่อาศัย shack up อยู่กันฉันท์สามีภรรยาโดยไม่ได้จดทะเบียนสมรส ตั้งใหม่เป็นปุ่มหนึ่งบนเครื่องพีซีบางเครื่อง การกดที่ปุ่มนี้จะเป็นการเริ่มเปิดเดินเครื่องใหม่ใช้เหมือนการกดแป้น ctrl + alt + del ในระบบดอส บางทีใ
- อากาศ อากาด, อากาดสะ- น. แก๊สผสมที่ประกอบด้วยไนโตรเจนและออกซิเจนเป็นส่วนใหญ่ ใช้หายใจหรือช่วยในการเผาไหม้เป็นต้น; (ปรัชญา) ที่ที่ว่างเปล่าซึ่งมีอยู่เป็นเอกเทศจากสสาร, เป็นธาตุอย่าง ๑ ใน ๖ คือ ปฐวีธาตุ (ธา
- อากาศ- อากาด, อากาดสะ- น. แก๊สผสมที่ประกอบด้วยไนโตรเจนและออกซิเจนเป็นส่วนใหญ่ ใช้หายใจหรือช่วยในการเผาไหม้เป็นต้น; (ปรัชญา) ที่ที่ว่างเปล่าซึ่งมีอยู่เป็นเอกเทศจากสสาร, เป็นธาตุอย่าง ๑ ใน ๖ คือ ปฐวีธาตุ (ธา
- อาศรม อาสม, อาสมบด น. ที่อยู่ของนักพรต. (ส.; ป. อสฺสม, อสฺสมปท).
- อาศัย ก. พักพิง, พักผ่อน; พึ่ง; อ้างถึง เช่น อาศัยความตามมาตราที่ ... (ส.).
- อาศัยที่ สัน. เนื่องจาก, โดยเหตุที่.
- อาศัยว่า สัน. เนื่องจาก, โดยเหตุที่.
- อาศัยอยู่ อยู่ อาศัย ค้าง ค้างคืน ค้างแรม พักอยู่ พักอาศัย พักแรม ตั้งถิ่นฐานใน พํานักอยู่ พัก อยู่อาศัย นำผู้คนเข้าไปตั้งรกรากในบริเวณหนึ่ง อยู่ใน อาศัยอยู่ใน ตั้งถิ่นฐาน ตั้งรกราก พำนัก เช่าที่ พํานัก อยู่พ
- อาศิร อาสิระ- น. เขี้ยวงู. (ส. อาศี; ป. อาสี).
- อาศิร- ๑ อาสิระ-, -เสียนระ- น. การอวยพร. (ส. อาศิสฺ คำนี้เมื่อนำหน้าอักษรต่ำและตัว ห ต้องเปลี่ยน ส เป็น ร เป็น อาศิร และแผลงเป็น อาเศียร ก็มี; ป. อาสิ ว่า ความหวังดี). ๒ อาสิระ- น. เขี้ยวงู. (ส. อาศี; ป. อ
- อาศิรพิษ น. “ผู้มีพิษในเขี้ยว” คือ งู, อสรพิษ. (ส. อาศีรวิษ, อาศีวิษ; ป. อาสีวิส).
มือถือ