อาสน คือ

• อาดสะนะ-, อาด
  น. ที่นั่ง, เครื่องปูรองนั่ง, (ใช้เฉพาะพระภิกษุสามเณร). (ป., ส.).
  ๑
  อา-สน
  ก. ปรารถนา. (ปรัดเล); ขัดสน. (ข. อาสนฺน).

• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• สน     ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เช่น สนสองใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกหนา ( Pinus merkusii Jungh. de Vriese), สนสามใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกบาง (
• อาสน-    ๒ อาดสะนะ-, อาด น. ที่นั่ง, เครื่องปูรองนั่ง, (ใช้เฉพาะพระภิกษุสามเณร). (ป., ส.).
• อาสนะ    อาดสะนะ-, อาด น. ที่นั่ง, เครื่องปูรองนั่ง, (ใช้เฉพาะพระภิกษุสามเณร). (ป., ส.).
• อาสน์    อาดสะนะ-, อาด น. ที่นั่ง, เครื่องปูรองนั่ง, (ใช้เฉพาะพระภิกษุสามเณร). (ป., ส.).
• มยุรอาสน์    น. “พระผู้มีนกยูงเป็นอาสนะ” หมายถึง พระขันทกุมารหรือพระสกันทกุมาร เพราะพระขันทกุมารทรงมีนกยูงเป็นพาหนะ.
• อาสน์สงฆ์    น. ที่ยกพื้นสำหรับพระสงฆ์นั่ง.
• ร้อนอาสน์    (สำ) ก. มีเหตุหรือมีเรื่องเดือดร้อนทำให้อยู่เฉยไม่ได้.
• วัชรอาสน์    น. อาสนะที่พระพุทธเจ้าประทับใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ ณ พุทธคยา ประเทศอินเดีย ในวันตรัสรู้ เรียกว่า พระแท่นวัชรอาสน์, โพธิบัลลังก์ หรือ รัตนบัลลังก์ ก็เรียก. (ส. วชฺราสน).
• อาสนศาลา    น. โรงฉันอาหาร (ใช้แก่พระสงฆ์).
• เลออาสน์    -อาด ก. นั่งเหนืออาสน์.
• บัณฑุกัมพลศิลาอาสน์    น. แท่นหินมีสีดุจผ้ากัมพลเหลือง เป็นที่สถิตของพระอินทร์.
• (ศาสน)    เป็นคำที่ใช้ในศาสนศาสตร์
• ดําสนิท    ดําจริงๆ ดําปี๊ดปี๋ ดําปี๋ ดํามิดหมี ดํามาก ปื้อ มืด ดํามืด ดําปืน ดําขลับ ดําขํา ดําเป็นเงา ดําปื๋อ
• น่าสนุก    รมย์ น่าพอใจ น่าสบายใจ น่าเพลิดเพลิน สนุก สำราญใจ เป็นที่ถูกใจ

• ที่เต้นโมเดิร์นนี่ก็เอาสนุกแหละ เหมือนมาพักร้อน
• ผมเอาสนิม และปฏิกิริยาเคมีออกจากชิ้นอื่นแล้วแต่
• เป็นพิเศษในการเอาสนิมจุดซึ่งทำคราบอาหารเปียกไม้หิน
• ไม่ต้องมีอะไร แค่ร้องเพลงเอาสนุกๆหนะ
• สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จยัง อาสนวิหารแ
• ราวกับว่าคุณทำลายผู้ชายเจ๋งๆเอาสนุก
• ปรัชญาของอาสนะ โยคะสำหรับผู้เริ่มต้น
• อาสนวิหารพระนางมารีอาปฏิสนธินิรมล
• อาสนความต้องการคนอื่นเป็นด้วยรึ
• เหมือนกับทำเล่นเอาสนุกมากกว่า