อาสภ คือ

• ซากศพ
  อสภ
  อสุภ

• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• อาคารสภาสูง    วุฒิสภา สภาสูง สภาบริหารมหาวิทยาลัย สภาสูงสุดของโรมัน ห้องสภาสูง วุฒิสภาของบางประเทศ สภาบริหารหรือนโยบายของบางมหาวิทยาลัย
• สภาสูง    วุฒิสภา สภาขุนนาง สภาบริหารมหาวิทยาลัย สภาสูงสุดของโรมัน ห้องสภาสูง อาคารสภาสูง วุฒิสภาของบางประเทศ สภาบริหารหรือนโยบายของบางมหาวิทยาลัย
• สภาสงฆ์    การชุมนุมของผู้แทนโบสถ์หรือพระ การประชุมทางศาสนา สภา เถรสมาคม
• (เสภาสุนทรภู่)    มาจาก เสภาเรื่องพระราชพงศาวดาร สุนทรภู่ แต่ง ฉบับราชบัณฑิตยสภา
• ห้องสภาสูง    วุฒิสภา สภาสูง สภาบริหารมหาวิทยาลัย สภาสูงสุดของโรมัน อาคารสภาสูง วุฒิสภาของบางประเทศ สภาบริหารหรือนโยบายของบางมหาวิทยาลัย
• เริ่มเข้าสู่สภาพ    กลายเป็น
• อยู่อาสา    (โบ) น. การที่ผู้ชายไปอยู่บ้านผู้หญิงที่จะแต่งงานด้วย ทำการงานรับใช้ให้แรงงาน เพื่อแสดงตนว่าเป็นคนขยันขันแข็งและประพฤติตนดีสมควรที่จะเข้าไปเป็นเขยของบ้านนั้น เช่น บ่สู่อยู่อาสา หนึ่งน้อย. (กาพย์ห่อโ
• อาภาส    -พาด น. รัศมี, แสงสว่าง. (ป., ส.).
• อาวาส    -วาด น. วัด เช่น เจ้าอาวาส ที่อยู่ เช่น พุทธาวาส (พุทธ + อาวาส) คือ ที่ประดิษฐานพระพุทธรูป หมายถึง โบสถ์ วิหาร สังฆาวาส (สังฆ + อาวาส) คือ ที่อยู่ของพระสงฆ์; ผู้ครอบครอง เช่น ฆราวาส (ฆร + อาวาส) คือ
• อาสน    อาดสะนะ-, อาด น. ที่นั่ง, เครื่องปูรองนั่ง, (ใช้เฉพาะพระภิกษุสามเณร). (ป., ส.). ๑ อา-สน ก. ปรารถนา. (ปรัดเล); ขัดสน. (ข. อาสนฺน).
• อาสน-    ๒ อาดสะนะ-, อาด น. ที่นั่ง, เครื่องปูรองนั่ง, (ใช้เฉพาะพระภิกษุสามเณร). (ป., ส.).
• อาสนะ    อาดสะนะ-, อาด น. ที่นั่ง, เครื่องปูรองนั่ง, (ใช้เฉพาะพระภิกษุสามเณร). (ป., ส.).
• อาสน์    อาดสะนะ-, อาด น. ที่นั่ง, เครื่องปูรองนั่ง, (ใช้เฉพาะพระภิกษุสามเณร). (ป., ส.).
• อาสัญ    (แบบ) น. ความตาย. (วรรณ) ก. ตาย เช่น โทษลูกนี้ผิดเป็นนักหนา ดังแกล้งผลาญมารดาให้อาสัญ. (สังข์ทอง). (ป. อสญฺ ว่า ไม่มีสัญญา).

• นพ . อธิก แสงอาสภวิริยะ งดออกตรวจที่ สมิติเวช สุขุมวิท ในวันนี้
• ได้รับความเสียหายหรือเดือดร้อนเกินควร ในเมื่อเอาสภาพฐานะและความเป็นอยู่ฉันสามีภริยามาคำนึงประกอบอีกฝ่ายหนึ่งนั้นฟ้องหย่าได้