อาแสะ คือ
- อา ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
- แส ๑ ก. แฉ, ชำระ, สะสาง. น. หญิงสาว, มักใช้ประกอบกับคำ สาว ว่า สาวแส. ๒ น. ชื่อไม้เถาชนิด Jacquemontia pentantha (Jacq.) G. Don ในวงศ์
- แสะ น. ม้า. ( ข. ).
- สะ ๑ ว. สวย. ๒ ก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
- ลําแสงอาทิตย์ แสงอาทิตย์
- คําแสด bixa orellana กระทุ่ม แทงทวย
- ลําแสง ลํา ลําแสงไฟ แสงสว่างซึ่งส่องเป็นลํา รังสี รัศมี
- การเข้าหาแสงอาทิตย์ การเจริญเติบโตเข้าหาแสงอาทิตย์
- ลวดลายลําแสงอาทิตย์ ลวดลายที่เป็นแสงกระจายออกจากจุดศูนย์กลาง
- กระแสะ ว. เพลีย, โผเผ, ไม่มีกำลัง, เช่นพูดว่า ข้ามันให้อ่อนหิวกระแสะ ๆ ไป. (ดิกชนารีไทย), และใช้เข้าคู่กับคำ กระเสาะ เป็น กระเสาะกระแสะ.
- สะอาง ว. งามสะอาดหมดจด เช่น สาวสะอาง สวยสะอาง สะอางองค์.
- สะอาด ว. ไม่สกปรก เช่น เสื้อผ้าสะอาด บ้านเรือนสะอาด น้ำสะอาด, หมดจด, ผ่องใส, เช่น จิตใจสะอาด, ไม่มีตำหนิ, บริสุทธิ์, ไม่ทุจริต, เช่น เขาเป็นคนใจซื่อมือสะอาด.
- กลุ่มลําแสง กลุ่มของเส้น
- นําแสดง แสดงนํา
- ผู้นําแสง พระอาทิตย์ ประภากร
มือถือ