อาเศียรวาท คือ

• น. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).

• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• อาเศียร     อาสิระ-, -เสียนระ- น. การอวยพร. ( ส. อาศิสฺ คำนี้เมื่อนำหน้าอักษรต่ำและตัว ห ต้องเปลี่ยน ส เป็น ร เป็น อาศิร และแผลงเป็น อาเศียร ก็มี; ป.
• เศียร     เสียน น. หัว เช่น เศียรพระพุทธรูป ทศกัณฐ์มีสิบเศียรยี่สิบกร, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระเศียร. ( ส. ศิร; ป. สิร); เรียกไพ่ตอง ๓ ใบ พวกเดียวกัน
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาท     วาด, วาทะ- น. คำพูด, ถ้อยคำ; ลัทธิ, ความเห็น. ( ป. , ส. ).
• อาเศียรพาท    น. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).
• อาเศียร-    อาสิระ-, -เสียนระ- น. การอวยพร. (ส. อาศิสฺ คำนี้เมื่อนำหน้าอักษรต่ำและตัว ห ต้องเปลี่ยน ส เป็น ร เป็น อาศิร และแผลงเป็น อาเศียร ก็มี; ป. อาสิ ว่า ความหวังดี).
• อาเศียรวจนะ    น. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).
• อาเศียรพจน์    น. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).
• อาศิรวาท    น. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).
• เข้าเศียร    ก. เอาไพ่ตอง ๓ ใบพวกเดียวกันแต่ไม่เหมือนกันมาเข้าชุดกันเป็น ๑ เศียร.
• ปรวาที    ปะระ- น. ผู้กล่าวถ้อยคำฝ่ายตอบหรือฝ่ายค้าน, คู่กับ สกวาที.
• สถีรวาท    สะถีระวาด (แบบ) น. ชื่อนิกายหนึ่งของฝ่ายเถรวาท เรียกว่า นิกายสถีรวาท หรือ สถวีระ.
• อาเกียรณ์    -เกียน ว. เกลื่อนกล่น, เกลื่อนกลาด. (ส. อากีรฺณ; ป. อากิณฺณ).
• ดูวาเลียร์    ปาปา ดอก ฟรานซ์ ดูวาเลียร์ จีน โคลด์ ดูวาเลียร์ เบบี้ ดอก