อิสร- คือ

• อิดสะหฺระ-
  ว. เป็นใหญ่, เป็นไทแก่ตัว, เช่น อิสรชน, ที่ปกครองตนเอง เช่น รัฐอิสระ, ไม่ขึ้นแก่ใคร, ไม่สังกัดใคร, เช่น อาชีพอิสระ นักเขียนอิสระ.
  น. ความเป็นไทแก่ตัว เช่น ไม่มีอิสระ แยกตัวเป็นอิสระ. (ป. อิสฺสร; ส. อีศฺวร).

• อิ     เขา เธอ มัน ชิ หล่อน
• อิส     อิด น. หมี. ( ป. อิส, อิสฺส; ส. ฤกฺษ).
• อิสร     อิดสะหฺระ- ว. เป็นใหญ่, เป็นไทแก่ตัว, เช่น อิสรชน, ที่ปกครองตนเอง เช่น รัฐอิสระ, ไม่ขึ้นแก่ใคร, ไม่สังกัดใคร, เช่น อาชีพอิสระ นักเขียนอิสระ. น.
• สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
• สร-     ๒ สอระ- ว. ทิพย์, แกล้วกล้า, เช่น สรศาสดา สรศักดิ์ สรสีห์. ( ป. , ส. สุร). ๓ สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น
• มีอิสระ    ไม่ถูกจํากัด ไม่ถูกเข้มงวด มีอิสรภาพ
• สรั่งเรือ    boatswain จ่ายามเรือ พันจ่าเรือที่มีหน้าที่ดูแลเรือ หัวหน้ากะลาสีเรือ
• สร้างชื่อ    สร้างชื่อเสียง
• สร้างต่อ    ทําต่อ
• อัฒสระ    อรรธสระ
• อัปสร    อับสอน น. นางฟ้า. (ส. อปฺสรสฺ; ป. อจฺฉรา).
• อิสระ    อิดสะหฺระ- ว. เป็นใหญ่, เป็นไทแก่ตัว, เช่น อิสรชน, ที่ปกครองตนเอง เช่น รัฐอิสระ, ไม่ขึ้นแก่ใคร, ไม่สังกัดใคร, เช่น อาชีพอิสระ นักเขียนอิสระ. น. ความเป็นไทแก่ตัว เช่น ไม่มีอิสระ แยกตัวเป็นอิสระ. (ป.
• อิสริย    อิดสะริยะ- น. ความเป็นใหญ่, ความเป็นเจ้า, ความยิ่งใหญ่. (ป. อิสฺสริย; ส. ไอศฺวรฺย).
• อิสริย-    อิดสะริยะ- น. ความเป็นใหญ่, ความเป็นเจ้า, ความยิ่งใหญ่. (ป. อิสฺสริย; ส. ไอศฺวรฺย).
• อิสริยยศ    อิดสะริยะยด น. ยศอันยิ่งใหญ่, ยศที่แสดงถึงความยิ่งใหญ่ หมายถึง สกุลยศของพระราชวงศ์ที่ถือกำเนิดมาว่ามียศทางขัตติยราชสกุลชั้นใด เช่น เจ้าฟ้า พระองค์เจ้า หม่อมเจ้า, ถ้าพระราชวงศ์พระองค์ใดได้ปฏิบัติราชก