อีโหน่อีเหน่ คือ

• น. เรื่องราวที่เกิดขึ้น ใช้ในทางปฏิเสธในสำนวนว่า ไม่รู้อีโหน่อีเหน่.

• อี     ๑ น. คำประกอบคำอื่นบอกให้รู้ว่าเป็นเพศหญิงหรือสัตว์ตัวเมีย เช่น อีสาว อีเหมียว, คำประกอบหน้าชื่อผู้หญิงที่มีฐานะต่ำกว่า,
• โหน     โหนฺ ก. เหนี่ยวห้อย, เอามือเหนี่ยวให้ตัวลอยขึ้นไป; ( ปาก ) ประจบประแจง เช่น เขามีนิสัยชอบโหนผู้บังคับบัญชา.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน่อ     น. พืชที่งอกจากกอหรือเหง้าของต้นใหญ่, โดยปริยายเรียกสิ่งที่เกิดเช่นนั้น; ลูก, ลูกชาย, เชื้อสาย; แผลเรื้อรังที่เกิดจากคุดทะราด เป็นตามฝ่าเท้า.
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• ไม่รู้อีโหน่อีเหน่    (สำ) ก. ไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น, นอนหลับไม่รู้ นอนคู้ไม่เห็น.
• (อิเหนา)    มาจาก อิเหนา พระราชนิพนธ์ ในรัชกาลที่ ๒ ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๔
• ลม เหนือ    ทางเหนือ
• อยู่เหนือ    มีกว่า มีชัย ยอดเยี่ยมกว่า อยู่นอกเหนือ อยู่เลย เหนือจักรวาล เหนือโลก เหลือล้น เหลือเกิน อยู่ข้างบน อยู่บน ชะโงกมาใกล้ เข้ามาใกล้
• อีเหนียว    ดู กระดูกอึ่ง.
• อีเหน็บ    น. มีดเหน็บ.
• เหนือ    เหฺนือ ว. ที่อยู่ในที่หรือฐานะสูงกว่าสิ่งอื่นเมื่อมีการเปรียบเทียบกัน เช่น เขามีอำนาจเหนือฉัน, ที่มีความรู้ความสามารถเป็นต้นสูง เช่น เขามีฝีมือเหนือชั้นกว่าคู่ต่อสู้, ข้างบน เช่น สวะลอยอยู่เหนือน้ำ,
• เหน่อ    เหฺน่อ ว. มีเสียงพูดที่เพี้ยนไปจากสำเนียงมาตรฐาน.
• (นิ. อิเหนา)    มาจาก นิราศอิเหนา ประชุมนิราศสุนทรภู่ ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๕
• (พงศ. เหนือ)    มาจาก ลิลิตพงศาวดารเหนือ สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศ วริยาลงกรณ์ ทรงพระนิพนธ์, ฉบับโรงพิมพ์ไท ร.ศ. ๑๒๗

• มันอาจทำให้คนที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่มีชื่อติดไปด้วย
• ลากผู้เฒ่าผู้ไม่รู้อีโหน่อีเหน่เข้ามาด้วย
• เพราะผมต้องทนรองรับอารมณ์ ของคุณโดยไม่รู้อีโหน่อีเหน่
• เธอไม่รู้อีโหน่อีเหน่แล้วข่าวออกมาแบบนี้ !
• ขายของปลอมให้กับมหาเศรษฐีชาวรัสเซีย ใครที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่เอาซะเลย
• ไม่รู้เหมือนกันนะว่าผมไปทำอะไรผิด ถึงต้องโดนล่าหัวแบบไม่รู้อีโหน่อีเหน่