อุตพิด คือ

• อุดตะ-
  น. ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวชนิด Typhonium trilobatum Schott ในวงศ์ Araceae ดอกบานเวลาเย็น กลิ่นเหม็นเหมือนอุจจาระ. (ข. อาจม์ + พิษ).

• อุ     น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
• อุตพิดผี    ดู โหรา ๒.
• อุตพิษ    อุตพิด
• ดือ    (กลอน) น. สะดือ เช่น ขุนช้างฉุดผ้าคว้าจิ้มดือ. (ขุนช้างขุนแผน).
• ดื้อ    ว. ไม่ยอมเชื่อฟังหรือทำตาม. ก. ทื่อ, ไม่คม, (ใช้แก่มีด).
• อ.ด.    อักษรศาตรดุษฎีบัณฑิต
• อัด    ๑ ก. ดันลมเข้าไป เช่น อัดลูกโป่ง, ยัดให้แน่น เช่น อัดดินปืน, ประกับให้แน่น เช่น อัดพื้นให้ชิด, ทำให้แน่น เช่น อัดกันอยู่ในรถ, บีบ เช่น อัดใบลาน; กลั้น, กลั้นหายใจ, เช่น อัดลมหายใจ. ๒ ว. ตรง, เต็ม, ต
• อิด    (ถิ่น-อีสาน, พายัพ) ก. โรยแรง, อ่อนกำลัง, อ่อนแรง.
• อี๊ด    ว. เสียงร้องดังเช่นนั้น.
• อึด    ก. ทน, อดกลั้น, อั้นไว้.
• อืด    ว. พอง, ขึ้น, เช่น ท้องอืด; เฉื่อยชา, ช้า.
• อุด    ก. จุกช่อง, จุกให้แน่น.
• อูด    ๑ น. เครื่องที่ทำให้ว่าวมีเสียงดังเมื่อถูกลมพัด เช่น อูดที่หัวว่าวจุฬา. ๒ ก. นูนขึ้น เช่น น้ำอูด, นูนเบ่งขึ้นมาในลักษณะอย่างดินอูด.
• ดีอีอีที    ไดเอทิลโทลูอะไมด์
• หิตพจน์    หิตะพด, หิตะวะจะนะ น. คำที่เป็นประโยชน์เกื้อกูล.