อุตม- คือ

• อุดดม, อุดตะมะ-
  ว. สูงสุด, ยิ่ง, เลิศ, มากมาย, บริบูรณ์. (ป., ส. อุตฺตม).

• อุ     น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
• อุตม     อุดดม, อุดตะมะ- ว. สูงสุด, ยิ่ง, เลิศ, มากมาย, บริบูรณ์. ( ป. , ส. อุตฺตม).
• ตม     ตะมะ- น. ความมืด, ความเศร้าหมอง, ความเขลา. ( ป. ; ส. ตมสฺ). ๒ น. ดินเปียกที่เหนียวกว่าเลน.
• ตม-     ๑ ตะมะ- น. ความมืด, ความเศร้าหมอง, ความเขลา. ( ป. ; ส. ตมสฺ).
• อัตมา    อัตตา
• อุตตมะ    อุดดม, อุดตะมะ- ว. สูงสุด, ยิ่ง, เลิศ, มากมาย, บริบูรณ์. (ป., ส. อุตฺตม).
• อุตมรัฐ    ยูโทเปีย
• อุตมัตถ์    อุดตะมัด น. ผลอันยอดเยี่ยม หมายถึง พระนิพพาน. (ป. อุตฺตมตฺถ).
• อุตมภาพ    น. ภาวะอันสูงสุด, ความสูงสุด; ฐานะอันดี.
• อุตมางค์    อุดตะมาง น. ส่วนสูงสุดของร่างกาย คือ หัว. (ส. อุตฺตมางฺค).
• ตม.    กองตรวจคนเข้าเมือง
• อัธยาตมวิทยา    อัดทะยาดตะมะวิดทะยา (โบ) น. วิชาว่าด้วยจิต, ปัจจุบันใช้ว่า จิตวิทยา. (ส.).
• ตมูก    ตะหฺมูก (ปาก) น. จมูก.
• สัตม    ว. ที่ ๗. (ป. สตฺตม).
• สัตม-    ว. ที่ ๗. (ป. สตฺตม).