อุทบาตร คือ

• -บาด
  น. หม้อน้ำ. (ส. อุท + ปาตฺร).

• อุ     น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
• อุท     อุทะ- น. น้ำ. ( ป. , ส. ).
• ทบ     ๑ ก. พับเข้ามา เช่น ทบผ้า ทบเชือก, เพิ่มเข้า เช่น เอาเชือกมาทบเข้าอีกเส้นหนึ่ง, ลักษณนามเรียกสิ่งที่พับเข้ามาหรือเพิ่มเข้ามา เช่น ผ้าทบหนึ่ง ผ้า
• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• บาต     ก. ตก, ตกไป, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น อสนีบาต = การตกแห่งสายฟ้า คือ ฟ้าผ่า, อุกกาบาต = การตกแห่งคบเพลิง คือ แสงสว่างที่ตกลงมาจากอากาศ. ( ป.
• บาตร     บาด น. ภาชนะชนิดหนึ่งสำหรับภิกษุสามเณรใช้รับอาหารบิณฑบาต. ( ส. ปตฺร; ป. ปตฺต).
• ตร     หล่อ
• อุทบาน    -บาน น. บ่อน้ำ, สระน้ำ. (ป., ส. อุท + ปาน).
• อันดับบาตราเคีย    อันดับอะนูรา
• ใส่บาตร    1) v. ชื่อพ้อง: ตักบาตร 2) v. เอาของใส่บาตรพระ ชื่อพ้อง: ตักบาตร คำตรงข้าม: รับบาตร ตัวอย่างการใช้: แม้เธอจะไม่ค่อยได้ไปวัด แต่ก็ใส่บาตรทุกเช้า
• บทบาทของสตรี    สตรี สถานภาพของสตรี
• ขันบาตร    n. ภาชนะชนิดหนึ่งสำหรับภิกษุสามเณรใช้รับอาหารบิณฑบาต ชื่อพ้อง: บาตร ตัวอย่างการใช้: ชาวบ้านถวายขันบาตรให้เป็นสมบัติของวัด clf.: ใบ, ลูก
• คว่ำบาตร    (สำ) ก. ไม่ยอมคบค้าสมาคมด้วย, เดิมหมายถึงสังฆกรรมที่พระสงฆ์ประกาศลงโทษคฤหัสถ์ผู้ประทุษร้ายต่อศาสนาด้วยการไม่คบ ไม่รับบิณฑบาต เป็นต้น.
• คว่ําบาตร    ขับออกจากศาสนา ตัดการช่วยเหลือทางการค้า ไม่ซื้อสินค้า
• ตักบาตร    ก. เอาของใส่บาตรพระ. (เทียบ ข. ฎาก่ ว่า วางลง).