อุปธิ คือ
อุปะทิ
น. กิเลส, ความพัวพัน, เหตุแห่งการเวียนเกิด; ขันธ์ ๕, ร่างกาย. (ป., ส.).
- อุ น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
- อุป pref. คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากบาลีและสันสกฤต แปลว่า รอง ชื่อพ้อง: รอง
- ปธน. ประธานาธิบดี
- รูปธรรม รูบปะทำ น. สิ่งที่รู้ได้ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย อันได้แก่ รูป เสียง กลิ่น รส และสิ่งที่สามารถสัมผัสได้ด้วยกาย, คู่กับ นามธรรม คือสิ่งที่รู้ได้เฉพาะทางใจเท่านั้น; สิ่งที่สามารถแสดงออกมาให้ปรากฏเป็นจริ
- ศิลปธาตุ น. สิ่งที่เป็นส่วนประกอบร่วมในการสร้างสรรค์งานศิลปะ โดยเฉพาะงานประเภททัศนศิลป์ ได้แก่ เส้น สี ผิว เป็นต้น.
- สัมมัปธาน สำมับปะทาน น. ความเพียรที่ตั้งไว้ชอบ. (ป. สมฺมปฺปธาน; ส. สมฺยกฺปฺรธาน).
- ที่เป็นรูปธรรม ที่ทําให้เป็นจริงได้
- อาโปธาตุ น. ของเหลวที่เอิบอาบซาบซึมไปได้ นับเป็นธาตุ ๑ ในธาตุทั้ง ๔ คือ ๑. ปฐวีธาตุ = ธาตุดิน ๒. อาโปธาตุ = ธาตุน้ำ ๓. เตโชธาตุ = ธาตุไฟ ๔. วาโยธาตุ = ธาตุลม. (ป., ส.).
- เป็นรูปธรรม เป็นตัวเป็นตน เป็นรูปเป็นร่าง
- ความเป็นรูปธรรม การยึดถือวัตถุภาวะวิสัย ข้อเท็จจริงภายนอก
- ทำให้เป็นรูปธรรม ทำให้เป็นจริง
- ทําให้เป็นรูปธรรม ทําให้มีตัวมีตน ทําให้เป็นของจริง
- สิ่งที่เป็นรูปธรรม รูปธรรม
- เกี่ยวกับรูปธรรม ที่สามารถสัมผัสได้ เกี่ยวกับสิ่งที่จับต้องได้
- ทำให้เห็นอย่างรูปธรรม ทำให้เห็นเป็นรูปธรรม