เกรี้ยวโกรธ คือ

• ก. โกรธจัด, โกรธเกรี้ยว ก็ว่า.

• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกรี้ยว     เกฺรี้ยว ว. อาการที่แสดงความเดือดดาลหรือโกรธมาก เช่น อนิจจามาร้องอยู่เกรี้ยว ๆ. ( มโนห์รา ).
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กรี     ๑ กะรี ( แบบ ) น. ช้าง เช่น ถัดนั้นพลนิกรพวกกรี. ( ม. คำหลวง มหาราช). ๒ กฺรี ( กลอน ) ย่อมาจาก กรีธา เช่น ให้เรานี้กรีพลออกเดินไพร. (
• รี     ว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง
• รี้     ( โบ ) น. พล, พลรบ, กองทัพ, กองทหาร. ก. ยกไป, เดินไป.
• โก     พี่
• โกรธ     โกฺรด ก. ขุ่นเคืองใจอย่างแรง, ไม่พอใจอย่างรุนแรง, ราชาศัพท์ว่า “ทรงพระโกรธ” ก็ใช้ เช่น ก็จะทรงพระโกรธดั่งเพลิงกาล. ( อิเหนา ). ( ส. โกฺรธ).
• กริ้วโกรธ    กริ้ว มาระ โกรธ โกรธา โกรธเคือง โกรธแค้น โมโห เคือง
• โกรธเกรี้ยว    ก. โกรธจัด, เกรี้ยวโกรธ ก็ว่า.
• ความกริ้วโกรธ    ความโมโห ความแก้แค้น adj
• โกรธฉุนเฉียว    เต้นแร้งเต้นกา
• ความโกรธเกรี้ยว    ความเกรี้ยวกราด
• โกรธา    โกฺร- (กลอน) ก. โกรธ.
• ขึ้งโกรธ    ก. โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก, โกรธขึ้ง ก็ว่า.

• มีความเกรี้ยวโกรธอยู่ในตัวคุณ ผู้ค้นหา
• ความเกรี้ยวโกรธของพระเจ้า
• แววตาแมวอันเกรี้ยวโกรธ
• ท่านผู้เกรี้ยวโกรธ