เกลื่อนกลาด คือ

• ว. เกลื่อน.

• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกลื่อน     ๑ เกฺลื่อน ว. เรี่ยรายหรือกระจัดกระจายอยู่ทั่วไป เช่น ลอยเกลื่อน หล่นเกลื่อน. ก. ทำให้ยุบหรือราบลง เช่น เกลื่อนที่ เกลื่อนฝี. ๒ เกฺลื่อน
• กล     กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
• ลื่อ     น. ลูกของเหลน.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• นก     ๑ น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว. ๒ น.
• กลา     กะลา ( แบบ ) น. เสี้ยวที่ ๑๖ แห่งดวงเดือน, ดวงเดือน; ระเบียบพิธีของการบูชา เช่น ไปคำนับศาลสุรากลากิจ. ( อภัย ), ใช้ว่า กระลา ก็มี. ( ป. , ส.
• กลาด     กฺลาด ว. ดาษดื่น, ใช้เข้าคู่กับคำ เกลื่อน เป็น เกลื่อนกลาด หรือ กลาดเกลื่อน.
• ลา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่
• ลาด     ก. ปูแผ่ออกไป เช่น ลาดพรม ปูลาดอาสนะ, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ถนนลาดยาง. ว. เทต่ำหรือเอียงขึ้นน้อย ๆ เช่น ที่ลาด.
• ทำเกลื่อนกลาด    โปรย
• ทิ้งเกลื่อนกลาด    ทิ้งระเกะระกะ ทิ้งเรี่ยราด
• ทําให้เกลื่อนกลาด    ทําให้กระจัดกระจาย ทําให้ระเกะระกะ ทําให้เรี่ยราด
• มีเกลื่อนกลาด    มีมากมายในท้องตลาด
• อย่างเกลื่อนกลาด    อย่างกระจัดกระจาย

• เกลื่อนกลาด คำวินิจฉัย การจ้างงานที่พวกเขาสามารถ
• เธอรู้ไหมว่าฉันไม่ชอบให้มีเส้นผมอยู่เกลื่อนกลาด
• กลายเป็นพื้นที่ที่มันคนตายเกลื่อนกลาดเพราะระเบิด
• มันตกเกลื่อนกลาด และเราพากันหัวเราะกันคิกคัก
• หนูเห็นหน้าหนังสือที่เขาเขียนวางเกลื่อนกลาด
• คุณทิ้งของเกลื่อนกลาดเลย เสื้อผ้า รองเท้า ไดร์เป่าผม
• พวกมันอยู่เกลื่อนกลาดเต็มบ้านไปหมด ตลอดเวลา
• ดูเหมือนว่าที่จริงโลก เขาเกลื่อนกลาดคืนนี้ .
• เพื่อนร่วมทีมของเราโดนยำเละ นอนเกลื่อนกลาด
• ขอสาบานด้วยชั้นฟ้าที่เกลื่อนกลาดด้วยดวงดาว