เกาเหลียง คือ
สัทอักษรสากล: [kao līeng] การออกเสียง:
"เกาเหลียง" อังกฤษ
ความหมาย
มือถือ
- ๑
-เหฺลียง
น. ชื่อเหล้าจีนชนิดหนึ่ง. (จ.).
๒-เหฺลียง
น. ชื่อดินชนิดหนึ่ง ใช้ปั้นทำเครื่องเคลือบดินเผาได้ดี, ดินเกาลิน ก็เรียก. (จ.).
- เก ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
- เกา ก. เอาเล็บหรือสิ่งที่มีลักษณะคล้ายเล็บครูดผิวหนังเพื่อให้หายคันเป็นต้น, อาการที่สมอเรือครูดไปตามพื้นท้องน้ำ ไม่ยึดอยู่กับที่.
- กา ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
- เห ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
- หลี หฺลี น. ชื่อมาตราจีน คือ ๑๐ หลี เป็น ๑ หุน.
- ลี ก. ไป.
- ยง ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
- เหล้าเกาเหลียง เกาเหลียง
- ดินเกาเหลียง ดินขาว ดินนวล ดินเกาลิน เกาลิน เกาเหลียง ดินขาวใช้ทํากระเบื้อง
- เกาเหลา -เหฺลา น. แกงมีลักษณะอย่างแกงจืด. (จ.).
- เก้าเหลี่ยม n. รูปทรงที่มีด้านที่เป็นสัน 9 ด้าน ชื่อพ้อง: ทรงเก้าเหลี่ยม, รูปเก้าเหลี่ยม ตัวอย่างการใช้: เหรียญห้าบาทรุ่นที่ใช้กันอยู่ได้รับการออกแบบให้มีเก้าเหลี่ยม
- รูปเก้าเหลี่ยม ทรงเก้าเหลี่ยม เก้าเหลี่ยม
- เหล้าสาเก n. เหล้าของประเทศญี่ปุ่น clf.: แก้ว, ขวด
- การผ่าเหล่า การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม
- ขี้กาเหลี่ยม ดู กระดอม.