เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

เกาเหลียง คือ

สัทอักษรสากล: [kao līeng]  การออกเสียง:
"เกาเหลียง" อังกฤษ
ความหมายมือถือ

  • -เหฺลียง
    น. ชื่อเหล้าจีนชนิดหนึ่ง. (จ.).

    -เหฺลียง
    น. ชื่อดินชนิดหนึ่ง ใช้ปั้นทำเครื่องเคลือบดินเผาได้ดี, ดินเกาลิน ก็เรียก. (จ.).
  • เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
  • เกา     ก. เอาเล็บหรือสิ่งที่มีลักษณะคล้ายเล็บครูดผิวหนังเพื่อให้หายคันเป็นต้น, อาการที่สมอเรือครูดไปตามพื้นท้องน้ำ ไม่ยึดอยู่กับที่.
  • กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
  • เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
  • หลี     หฺลี น. ชื่อมาตราจีน คือ ๑๐ หลี เป็น ๑ หุน.
  • ลี     ก. ไป.
  • ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
  • เหล้าเกาเหลียง    เกาเหลียง
  • ดินเกาเหลียง    ดินขาว ดินนวล ดินเกาลิน เกาลิน เกาเหลียง ดินขาวใช้ทํากระเบื้อง
  • เกาเหลา    -เหฺลา น. แกงมีลักษณะอย่างแกงจืด. (จ.).
  • เก้าเหลี่ยม    n. รูปทรงที่มีด้านที่เป็นสัน 9 ด้าน ชื่อพ้อง: ทรงเก้าเหลี่ยม, รูปเก้าเหลี่ยม ตัวอย่างการใช้: เหรียญห้าบาทรุ่นที่ใช้กันอยู่ได้รับการออกแบบให้มีเก้าเหลี่ยม
  • รูปเก้าเหลี่ยม    ทรงเก้าเหลี่ยม เก้าเหลี่ยม
  • เหล้าสาเก    n. เหล้าของประเทศญี่ปุ่น clf.: แก้ว, ขวด
  • การผ่าเหล่า    การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม
  • ขี้กาเหลี่ยม    ดู กระดอม.