เก้ออาย คือ

• เก้อเขิน
  แหย

• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เก้อ     ว. แสดงสีหน้าเจื่อนเพราะรู้สึกผิดคาดหรือทำอะไรผิดพลาดไป เช่น ทำหน้าเก้อ, รู้สึกผิดคาดผิดหวัง เช่น ไปเก้อ คอยเก้อ,
• ก้อ     ๑ ว. แสดงอาการเจ้าชู้ เช่น ไก่ก้อ. ๒ น. ชนชาวเขาพวกหนึ่ง ในตระกูลทิเบต-พม่า มีอยู่ทางแถบเหนือของไทย คล้ายพวกมูเซอ, อีก้อ ก็เรียก.
• ออ     ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• อาย     ๑ ก. รู้สึกกระดาก, รู้สึกขายหน้า. ๒ น. กลิ่น, มักใช้เข้าคู่กับคำ กลิ่น เป็น กลิ่นอาย.
• ต่ออายุ    ก. ทำพิธีเพื่อให้มีอายุยืนตามความเชื่อทางไสยศาสตร์.
• เกินอายุ    ขาดอายุ หมดอายุ เกินกําหนด
• ซึ่งต่ออายุใหม่    ซึ่งต่อสัญญาใหม่ ซึ่งทําใหม่ได้
• เอาสะเก็ดออก    เอาเปลือกออก
• ที่มีอายุเก่าแก่    เก่าแก่ โบราณ
• ผู้เกษียณอายุ    คนเกษียณอายุ
• เกษียณอายุ    กะเสียน- ก. ครบกำหนดอายุรับราชการ, สิ้นกำหนดเวลารับราชการหรือการทำงาน, พูดสั้น ๆ ว่า เกษียณ ก็มี.
• ลูกกลิ้งยาวสำหรับเอาน้ำที่เกินออกจากภาพถ่าย    ไม้กวาดหุ้มยางหรือทำด้วยยางสำหรับกวาดน้ำจากดาดฟ้าหรืออื่น ๆ
• เอาทรายออก    ซ่อมแซมพื้นที่ตั้งเตาไฟ