เขรอะ คือ

• เขฺรอะ, เขฺลอะ
  ว. เป็นตะกอนทับถมอย่างของที่นอนก้นซับซ้อนอยู่ เช่น ตะกอนเขรอะ, เกรอะ ก็ว่า; เลอะเทอะ เช่น รองเท้าเปื้อนโคลนเขลอะ.
  ก. จับหรือเกาะซับซ้อนกันอยู่ เช่น สนิมเขรอะ ฝุ่นเขลอะ.

• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• รอ     ๑ น. หลักปักกันกระแสน้ำ เช่น ทำรอกันตลิ่งพัง. ๒ ก. คอย เช่น รอรถ รอเรือ; ยับยั้ง เช่น รอการพิจารณาไว้ก่อน รอการลงอาญาไว้ก่อน; เกือบจด, จ่อ,
• ขรี    ขฺรี ดู สักขี ๒.
• เกรอะ    เกฺรอะ ก. แยกเอาแต่ส่วนที่เป็นน้ำใสหรือส่วนละเอียดที่นอนก้นอยู่ด้วยเครื่องกรองมีผ้าหนาหรือกระดาษฟางเป็นต้น เช่น เกรอะน้ำปลา เกรอะแป้ง. ว. เป็นตะกอนทับถมอย่างของที่นอนก้นซับซ้อนอยู่ เช่น ตะกอนเกรอะ,
• เปรอะ    เปฺรอะ ว. เลอะ เช่น ผ้าเปรอะ, เกรอะกรัง เช่น สนิมเปรอะ, หมักหมม เช่น ขี้ไคลเปรอะ; (ปาก) โดยปริยายหมายความว่า สับสน, ยุ่งเหยิง, เช่น ลวดลายเปรอะ วางของเปรอะไปหมด.
• เหรอะ    (ปาก) คำที่มีเสียงเพี้ยนมาจากคำว่า หรือ.
• เขลอะ    เขฺรอะ, เขฺลอะ ว. เป็นตะกอนทับถมอย่างของที่นอนก้นซับซ้อนอยู่ เช่น ตะกอนเขรอะ, เกรอะ ก็ว่า; เลอะเทอะ เช่น รองเท้าเปื้อนโคลนเขลอะ. ก. จับหรือเกาะซับซ้อนกันอยู่ เช่น สนิมเขรอะ ฝุ่นเขลอะ.
• รอยขรุขระแบบฟันเลื่อย    รอยเว้า
• รอยเกรอะ    คราบ คราบมันวาว สนิมเขียว
• รอยเปรอะ    รอยด่าง จุดด่างพร้อย รอยเลอะ รอยเปื้อน จุดด่าง รอยด่างพร้อย
• ขรุขระ    ขฺรุขฺระ ว. เป็นปุ่มเป็นแง่, ไม่เรียบราบ.
• คร่ำเครอะ    ว. สกปรก, เปรอะเปื้อน.
• คร่ําเครอะ    สกปรก เปรอะเปื้อน
• ทําให้เปรอะ    ทําให้เปื้อน ทําให้เลอะ
• รอยเลอะ    คราบ รอยเปื้อน รอยด่าง จุดด่างพร้อย รอยเปรอะ

• ไม่มีอะไรน่ากลัวเล้ย แค่โลงศพฝุ่นเขรอะเท่านั้นเอง
• นี่เป็นเมืองชนบทที่เขรอะๆชื้นๆ แบบที่นักลุยชื่นชอบ
• ชั้นไม่ได้ออกล่าเหยื่อนาน ฝีมือชั้นสนิมเขรอะหมดแล้ว
• ไม่มีน้ำมันขัดเงากันชน ไม่มีรถเก่าสนิมเขรอะอีกต่อไป
• แล้วไอ้ห้องข้างๆ เนี่ย มันก็มีเลขสามสนิมเขรอะบนประตูนะ
• หนูขอปฏิเสธที่จะคุยกับพวกคุณ ในห้องนี้ เพราะมันฝุ่นเขรอะ
• คือที่ที่ผู้ใช้เวทมนตร์ไป เพื่อชำเลืองมองคัมภีร์ฝุ่นเขรอะ
• หรืออย่างน้อยก็หลังประตูสนิมเขรอะนี้
• มันเป็นที่ที่ผู้ใช้มนต์ เข้าไปหรี่ตาอ่านหนังสือฝุ่นหนาเขรอะ
• ผมไม่ยอมให้คุณถูกจับได้ โดยมีลายนิ้วมือผมเขรอะอยู่รอบตัวคุณ