เขลา คือ

• เขฺลา
  ว. ขาดไหวพริบ, รู้ไม่ถึง, รู้ไม่เท่าทัน, ไม่เฉียบแหลม, ไม่ฉลาด. (ข.).

• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• ขลา     ขฺลา น. เสือ. ( ข. ขฺลา).
• ลา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่
• เขลาะ    เขฺลาะ ว. กำเลาะ, หนุ่ม, สาว. (ข. เขฺลาะ ว่า หนุ่ม).
• โง่เขลา    เบาปัญญา โง่ ขลาดเขลา โฉดเขลา เซ่อ โฉดเฉา เขลา ไม่มีหัว ไร้หัว ไม่ฉลาด ไร้ความคิด งี่เง่า ทึ่ม ความคิดต่ํา ทาสปัญญา ปัญญาชั่ว ปัญญาเลว
• ขลาดเขลา    โง่เขลา โฉดเขลา
• คนเขลา    คนเซ่อ คนโง่ คนทึ่ม คนเบาปัญญา คนไม่มีหัวคิด คนโง่เขลา
• คนโง่เขลา    คนโง่ คนเขลา
• ความเขลา    อันธการ การกระทําที่โง่เง่า ความมืด ความเศร้าหมอง ตม ความไม่รู้ การไร้การศึกษา ความไม่รู้หนังสือ ความโง่ ความโง่เขลา ความโง่เง่า ความทึ่ม ความเซ่อ
• อย่างโง่เขลา    อย่างโง่ๆ
• โฉดเขลา    1) adj. ที่ขาดไหวพริบ, ที่รู้ไม่เท่าทัน , , , ชื่อพ้อง: โง่เขลา, ขลาดเขลา ตัวอย่างการใช้: พวกนี้เป็นคนโฉดเขลา มักถูกคนอื่นหลอกลวงเอาง่ายๆ 2) v. ขาดไหวพริบ, รู้ไม่เท่าทัน, ไม่เฉียบ
• ความโง่เขลา    ความโง่เง่า ความไม่ฉลาด ความเขลา ความโง่
• ความโฉดเขลา    การกระทำหรือการพูดที่โง่หรือโฉดเขลา ความคิดที่โฉดเขลา ความเง่า ความเซ่อ
• ทำให้ดูโง่เขลา    ทำให้น่าหัวเราะ ทำให้เสื่อมราคา ทำให้ไร้สาระ แถลงแก่ศาลว่ามีจิตฟั่นเฟือนไม่สมประกอบ
• โง่เขลาเบาปัญญา    งี่เง่า โง่ โฉด

• ข้าและคนของข้าได้แสดงออกถึงความโอหังและโง่เขลา
• ถ้าท่านวางแผนแบบโง่เขลาโดยใช้ลูกชายของข้าล่ะก็
• จำหัวใจที่ขลาดเขลาที่ทิ้งให้พวกเขาไว้ในน้ำแข็ง
• ดูเหมือนว่าชัคยังคงเป็นชัคผู้โง่เขลาเหมือนเดิม
• ในตอนนี้เจ้าอาจหลอกไอ้พวกโง่เขลาได้ แต่ท้องทะเล
• ในสายตาของคุณ คนอย่างฉันมันน่าหัวเราะและโง่เขลา
• แม้ซีฟาไร้เดียงสาและโง่เขลา แต่นางก็ไม่สมควรตาย
• ทำตัวโง่เขลา ขายงานวาดของปู่ ที่ตายไปแล้วเนี่ยนะ
• ถ้าข้าไม่ได้พบชายคนนี้ ข้าก็คงอยู่อย่างโง่เขลา
• เราต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป มันน่าสมเพชและขลาดเขลา