เขี้ยวเล็บ คือ

• น. กำลัง, อำนาจ, ความเก่ง, เช่น ถอดเขี้ยวเล็บ หมดเขี้ยวเล็บ กองทัพต้องมีเขี้ยวเล็บ.

• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เขี้ยว     น. ฟันแหลมคมสำหรับฉีกเนื้อและอาหาร อยู่ระหว่างฟันหน้ากับกราม, ราชาศัพท์ว่า พระทาฐะ หรือ พระทาฒะ, ( ถิ่น-พายัพ ) ฟัน.
• ขี้     ก. กิริยาที่ถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก, ถ่ายอุจจาระ, ราชาศัพท์ว่า ลงพระบังคนหนัก. น. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก,
• เล็บ     น. สิ่งซึ่งมีลักษณะแข็งอย่างเขาสัตว์อยู่ปลายนิ้ว สำหรับป้องกันส่วนของปลายนิ้วหรือหยิบจับเป็นต้น.
• ไม่มีเขี้ยวเล็บ    ไม่มีหนาม ไม่มีอาวุธ ไม่ได้ติดอาวุธ
• เกี้ยวเล่นกับ    ทําเจ้าชู้กับ
• ถั่วเขียว    n. ถั่วชนิดหนึ่ง นำมาเพาะเป็นถั่วงอก ตัวอย่างการใช้: ถั่วเขียวเป็นพืชเสริมเพราะมันมีอายุสั้น clf.: ต้น
• หัวเลี้ยว    น. ทางตอนที่โค้งหรือคดไปจากแนวตรง, เลี้ยว ก็ว่า.
• สิ้นเขี้ยวสิ้นเล็บ    (สำ) ก. หมดอำนาจวาสนา, สิ้นฤทธิ์, หมดเขี้ยวหมดงา หรือ หมดเขี้ยวหมดเล็บ ก็ว่า.
• ต้นถั่วเขียว    ถั่วเขียว
• เขี้ยวเนื้อ    น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Lagerstroemia undulata Koehne var. subangulata Craib ในวงศ์ Lythraceae ช่อดอกเรียวแหลม ดอกเล็ก สีชมพูคล้ำ.
• เคี่ยวเข็ญ    ก. บีบบังคับ, บีบคั้นให้ได้รับความลำบาก เช่น เคี่ยวเข็ญเย็นค่ำกรำไป ตามวิสัยเชิงเช่นผู้เป็นนาย. (พระราชนิพนธ์ ร. ๖); บังคับให้ทำงานให้มากขึ้น เช่น เคี่ยวเข็ญให้ขยันหมั่นเพียรในการเล่าเรียน.
• เรียวเล็ก    บอบบาง บาง ผอมบาง
• เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน    เข่นเขี้ยว โกรธ โมโห กัดฟัน เคี้ยวฟัน
• เขียวเสวย    น. ชื่อมะม่วงพันธุ์หนึ่งของชนิด Mangifera indica L. ผลสีเขียว รสมัน.

• มันจะเหลารักให้แหลมคมขึ้น ทำให้รักมีเขี้ยวเล็บ
• บ่อน้ำมันของดวงวิญญาณ ที่มีเขี้ยวเล็บทุกดวง แบบว่า
• ฉันเป็นหมาของแก และฉันก็ยังมีเขี้ยวเล็บอยู่
• โดยพื้นฐานแล้ว องค์กรนี้เป็นองค์กรที่ไม่มีเขี้ยวเล็บ
• ขุมพลังที่ไม่ได้ใช้ของทุกเขี้ยวเล็บวิญญาณ
• เสือแก่ที่สูญเสียเขี้ยวเล็บก็ยังเป็นเสือ
• ในที่สุดอากิโตะก็หันเขี้ยวเล็บใส่องค์กร
• เพราะกฎหมายเดนท์ให้เขี้ยวเล็บเจ้าหน้าที่ ต่อสู้กับมาเฟีย
• ฟังนะ คูโจ ฉันมีเจ้าอุ้งเท้าที่แฝงไปด้วยเขี้ยวเล็บน่ารักๆ
• อ๊ะ ลูกแมวตัวนี้ก็มีเขี้ยวเล็บนะ เมี้ยว !