เข้าสังคมได้ คือ

• ฉันกันเอง
  ฉันไมตรี
  ชอบพอ
  มีมิตรจิต
  มีไมตรี
  รู้จักมักคุ้นได้
  สนิทสนม
  เพื่อนกัน

• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เข้     ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) น. จระเข้. ( ดู จระเข้ ).
• เข้า     ๑ ก. อาการที่เคลื่อนไปข้างในหรือทำให้เคลื่อนไปข้างใน เช่น เข้าบ้าน เข้าถ้ำ เอาหนังสือเข้าตู้; เคลื่อนมาสู่ที่, มาถึง, เช่น รถด่วนเข้า ๑๐ โมง;
• เข้าสังคม     พบปะผู้คน เข้าสมาคม พบปะ พบปะสังสรรค์ สังคม เข้าผู้เข้าคน
• ข้า     ๑ น. บ่าวไพร่, คนรับใช้. ๒ ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันอย่างเป็นกันเองหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
• สัง     ( ถิ่น-อีสาน ) น. ต้นมะสัง. ( ดู มะสัง ).
• สังค     สังคะ-, สัง น. ความข้องอยู่, การติดอยู่. ( ป. ; ส. สํค).
• สังคม     -คมมะ- น. คนจำนวนหนึ่งที่มีความสัมพันธ์ต่อเนื่องกันตามระเบียบ กฎเกณฑ์ โดยมีวัตถุประสงค์สำคัญร่วมกัน เช่น สังคมชนบท;
• คม     ๑ ก. ก้ม, คำนับ, ไหว้, ราชาศัพท์ใช้ว่า ทรงคมในความหมายว่า ทรงไหว้. (กร่อนมาจาก บังคม). ( ข. ). ๒ น. ส่วนบางมากจนสามารถบาดได้ เช่น คมมีด
• ได     น. มือ. ( ข. ).
• ได้     ก. รับมาหรือตกมาเป็นของตัว เช่น ได้เงิน ได้ลูก ได้แผล; ใช้ประกอบท้ายคำกริยา มีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ความแวดล้อม คือ อาจ, สามารถ, เช่น เดินได้
• ที่เข้าสังคมได้ง่าย    ที่เข้ากับคนอื่นได้ง่าย
• ซึ่งไม่เข้าสังคม    ซึ่งไม่สังคมกับใคร ที่หลีกเลี่ยงการมีความสัมพันธ์กับผู้อื่น
• ที่สังคมไม่คบหาสมาคม    ซึ่งถูกขับออกจากสังคม ที่สังคมไม่ยอมรับ
• ซึ่งชอบเข้าสังคม    ซึ่งชอบพบปะผู้คน

• ถ้าคุณเข้าสังคมได้มากกว่านี้ คุณจะไม่จบอย่างนี้หรอก
• คุณทำงานหนักเกินไป ทำให้คุณเข้าสังคมได้น้อย
• บุคคลที่ก่อนหน้านี้เข้าสังคมได้และกระตือรือร้นในทันที
• และนั่นอาจทำให้เธอไม่สามารถเข้าสังคมได้
• เธอมักจะเข้าสังคมได้ง่ายและน่ารังเกียจ
• แล้วถ้าพวกเขาทำเรื่องยุ่ง มันก็ยากที่เขาจะกลับเข้าสังคมได้อีกนะสิ
• เข้าสังคมได้ดีขึ้น และนำแฟชั่น
• มันบอกเราว่าเขาเข้าสังคมได้ดี
• เขาเข้าสังคมได้ ฉลาดพอ
• จะเข้าสังคมได้มากขึ้น ?