เคลื่อนกระตุก คือ

• เคลื่อนขึ้นเคลื่อนลงกระตุก

• เค     โพแทสเซียม ตัวเค
• เคลื่อน     เคฺลื่อน ก. ออกจากที่หรือทำให้ออกจากที่ เช่น เคลื่อนขบวน รถไฟค่อย ๆ เคลื่อนไป, เลื่อนหรือทำให้เลื่อนไปจากที่ เช่น กระดูกเคลื่อน เคลื่อนตู้ไป.
• คล     คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
• ลื่อ     น. ลูกของเหลน.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• นก     ๑ น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว. ๒ น.
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• กระตุก     ก. ชักเข้ามาโดยเร็วทันที, งอเข้ามาโดยเร็ว, เช่น ขากระตุก, อาการที่กล้ามเนื้อหดและยืดตัวขึ้นมาเองทันที.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ตุ     ว. ลักษณะกลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งคล้ายกลิ่นเนื้อหรือปลาที่ตากไม่ได้แดดเป็นต้น, ใช้ประกอบกับคำ เหม็น เป็น เหม็นตุ.
• เคลื่อนขึ้นเคลื่อนลงกระตุก    เคลื่อนกระตุก
• สั่นกระตุก    ชัก ชักกระตุก ตัวสั่น สั่นระริก สั่นเทา
• เคลื่อนอย่างกระตุกหรือสั่น สะบัด    จีบ พูดจาเกี้ยว เล่นรัก
• -กระติก    ใช้เข้าคู่กับคำ กระตุก เป็น กระตุกกระติก.

• เคลื่อนกระตุกซ้อม
• เมื่อความคลาดเคลื่อนกระตุกร่างกายจะมีการสะท้อนกลับของกล้ามเนื้อหน้าท้องการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติของกะบังลมกล้ามเนื้ออุ้งเชิงกรานหรือกล้ามเนื้อสั่น