เจื่อน คือ

• ก. เข้าหน้าไม่สนิทเพราะห่างเหินไปนาน เช่น หมู่นี้เขาเจื่อนไป, เจิ่น ก็ว่า; วางหน้าไม่สนิทเพราะกระดากอายเนื่องจากถูกจับผิดได้เป็นต้น เช่น หน้าเขาเจื่อนไป, เรียกหน้าที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า หน้าเจื่อน.

• เจ     น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี, แจ ก็ว่า. ( จ. ว่า แจ).
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• ยิ้มเจื่อน    ก. ยิ้มวางหน้าไม่สนิท.
• หน้าเจื่อน    ว. วางหน้าไม่สนิทเพราะกระดากอายเนื่องจากถูกจับผิดได้เป็นต้น.
• เจ็บร้อน    ก. เป็นเดือดเป็นแค้น.
• เจ้าหล่อน    ส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒, คำใช้แทนผู้ที่เราพูดถึง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๓, บางทีผู้ใหญ่ใช้แก่ผู้น้อยในบุรุษที่ ๓.
• เจ้าเรือน    น. นิสัยซึ่งประจำอยู่ในจิตใจ เช่น มีโทสะเป็นเจ้าเรือน; (โหร) ดาวเจ้าของราศี.
• เจ้าแง่เจ้างอน    ว. มีแง่งอนมาก.
• นอนเจ็บ    นอนป่วย
• เจ้าหมอนี่    นักเล่นปาหี่ บุคคลที่มีความรู้ทางคอมพิวเตอร์สูงมาก แต่ก็ไร้ประโยชน์ เพราะมักจะเป็นประเภทไม่ชอบให้ความช่วยเหลือใคร
• เจ้าเนื้ออ่อน    ทารก ลูกอ่อน เด็กทารก เด็กอ่อน เด็กแดงๆ เด็กแบเบาะ ลูกเด็กเล็กแดง
• เดือนเจ็ด    กรกฎาคม
• แม่เจ้าเรือน    น. หญิงผู้ปกครองบ้านเรือน, แม่เรือน หรือ แม่เหย้าแม่เรือน ก็ว่า.
• แอนติเจน    น. สารที่สามารถกระตุ้นให้เกิดแอนติบอดีขึ้นได้. (อ. antigen).
• เจ้าบทเจ้ากลอน    ซึ่งมีพรสวรรค์ในการประพันธ์บทกวี

• ฉันกลัวว่ามันจะเจื่อนๆเดี๋ยวฉันไปปรึกษากับทีมเราก่อน
• เพื่อไม่ให้บรรยากาศมันเจื่อนไปกว่านี้
• หัวหน้าทำไมทำหน้าเจื่อนอย่างนั้นล่ะ
• ก็ดูดี แต่ออกจากเจื่อนๆ หน่อยนะ
• รอยยิ้มมักจะดูเจื่อนๆ
• นี่มันออกจะเจื่อนๆ