เจ้าเรือน คือ

• น. นิสัยซึ่งประจำอยู่ในจิตใจ เช่น มีโทสะเป็นเจ้าเรือน; (โหร) ดาวเจ้าของราศี.

• เจ     น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี, แจ ก็ว่า. ( จ. ว่า แจ).
• เจ้า     ๑ น. ผู้เป็นใหญ่, ผู้เป็นหัวหน้า, เช่น เจ้านคร; เชื้อสายของกษัตริย์นับตั้งแต่ชั้นหม่อมเจ้าขึ้นไป, บางแห่งหมายถึงพระเจ้าแผ่นดินก็มี เช่น
• จ้า     ว. จัด, ยิ่ง, แรง, (ใช้แก่สี แสง หรือเสียง) เช่น สีจ้า แสงจ้า.
• เรือ     น. ยานพาหนะที่ใช้สัญจรไปมาในน้ำ มักทำด้วยวิธีขุดไม้ทั้งต้นหรือนำกระดาน สังกะสี เหล็ก เป็นต้น มาประกอบกันเข้า; ตัวหมากรุกที่เดินตาตรงได้ตลอด;
• เรือน     น. สิ่งปลูกสร้างที่ยกพื้นและกั้นฝา มีหลังคาคลุม สำหรับเป็นที่อยู่, ที่อยู่; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อาศเลษา มี ๕ ดวง ดาวนกอยู่ในปล่อง หรือ ดาวอสิเลสะ
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• แม่เจ้าเรือน    น. หญิงผู้ปกครองบ้านเรือน, แม่เรือน หรือ แม่เหย้าแม่เรือน ก็ว่า.
• หน้าเจื่อน    ว. วางหน้าไม่สนิทเพราะกระดากอายเนื่องจากถูกจับผิดได้เป็นต้น.
• ฝาเรือน    n. เครื่องกั้นด้านนอกหรือเครื่องกั้นแบ่งห้องของตัวเรือน ชื่อพ้อง: ฝากระดาน, ฝากั้นห้อง ตัวอย่างการใช้: เสียงดังแกรกกรากข้างฝาเรือนทำให้ฉันขวัญผวา clf.: ฝา
• เจ้าเนื้ออ่อน    ทารก ลูกอ่อน เด็กทารก เด็กอ่อน เด็กแดงๆ เด็กแบเบาะ ลูกเด็กเล็กแดง
• ซานเตียโก เรมอน วาย คาเจล    แรมอน วาย คาเจล
• เหย้าเรือน    บ้าน ที่อยู่อาศัย บ้านเรือน เรือน เหย้า
• เจ้าเพื่อนยาก    กะเทาะ -n.รอยแตก ทำให้แดง รอยกระเทาะ เพื่อนผู้ชาย
• กาเรการ่อน    น. ต้นกะเรกะร่อน. (พจน. ๒๔๙๓).
• คําเรียกเพื่อน    เพื่อน เกลอ

• ความเจ็บป่วยเริ่มครอบงำเป็นเจ้าเรือน
• ตั้งแต่ตอนที่เจ้าเรือนั่น