เจ็บช้ํา คือ

• ช้ําใจ

• เจ     น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี, แจ ก็ว่า. ( จ. ว่า แจ).
• เจ็บ     ก. ป่วยไข้, ราชาศัพท์ว่า ประชวร; รู้สึกทางกายเมื่อถูกทุบตีหรือเป็นแผลเป็นต้น.
• ช้ํา     บอบช้ํา ฟกช้ํา ระบม บวม อักเสบ เจ็บ ฟกช้ําดําเขียว
• ความเจ็บช้ํา    แผลเก่า ความช้ําชอกใจ ความปวดร้าว ความรวดร้าว ความเจ็บช้ําน้ําใจ ความเจ็บปวดรวดร้าว
• บอบช้ํา    น่วม อ่วม ช้ํา ฟกช้ํา ระบม เจ็บปวด สะบักสะบอม ชอกช้ํา ช้ําชอก เจ็บ ฟกช้ําดําเขียว บอบ อ่อนเปลี้ย ปวด ทําให้เจ็บปวด
• เจ็บช้ำน้ำใจ    ก. เจ็บใจ, สะเทือนใจ.
• เจ็บช้ําน้ําใจ    สะเทือนใจ เจ็บใจ ปวดร้าว ปวดใจ
• หยาบช้า    ว. ต่ำช้า, เลวทราม, เช่น จิตใจหยาบช้า.
• บช.    บัญชี แผนกบัญชี
• เจ่า    ๑ น. อาหารชนิดหนึ่ง ทำด้วยกุ้งหรือปลาประสมด้วยข้าวหมาก เรียกว่า กุ้งเจ่า ปลาเจ่า, ถ้าหลนกับกะทิ เรียกว่า หลนกุ้งเจ่า หลนปลาเจ่า ใช้เป็นเครื่องจิ้ม. ๒ ว. อาการที่เกาะ จับ หรือนั่งอย่างหงอยเหงา เช่น น
• เจ้า    ๑ น. ผู้เป็นใหญ่, ผู้เป็นหัวหน้า, เช่น เจ้านคร; เชื้อสายของกษัตริย์นับตั้งแต่ชั้นหม่อมเจ้าขึ้นไป, บางแห่งหมายถึงพระเจ้าแผ่นดินก็มี เช่น เจ้ากรุงจีน; ผู้เป็นเจ้าของ เช่น เจ้าทรัพย์ เจ้าหนี้; ผู้ชำนาญ
• เจ๊า    ก. เลิกกันไป, ไม่ได้ไม่เสีย. (ภาษาการพนัน).
• คนหยาบช้า    มนุษย์ถ้ำ มนุษย์สมัยหิน
• ความเจ็บช้ําน้ําใจ    ความปวดร้าวใจ ความเจ็บปวดรวดร้าว ความปวดร้าว ความรวดร้าว ความเจ็บช้ํา
• คนเย็บชายผ้า    ช่างเย็บชายผ้า