เด้าดิน คือ

• น. ชื่อนกขนาดเล็กในวงศ์ Motacillidae ลำตัวสีน้ำตาลลายดำ ปากแหลม ขาเรียวยาว หางยาว กินแมลง มีหลายชนิด เช่น เด้าดินสวน (Anthus hodgsoni) เด้าดินทุ่ง (A. novaeseelandiae) เด้าดินอกแดง (A. cervinus) เด้าดินอกสีชมพู (A. roseatus), กระเด้าดิน ก็เรียก.

• เด     ว. มาก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ ว่า เหลือเด คือ เหลือมาก ๆ.
• เด้า     ก. กระเด้า, ทำก้นขึ้น ๆ ลง ๆ.
• ดิน     ๑ น. ชื่อธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม, วัตถุธาตุของพื้นโลกที่ใช้สำหรับปลูกพืชผลหรือปั้นสิ่งต่าง ๆ เป็นต้น; แผ่นดิน เช่น
• นักกีฬาดีเด่น    ดาวยูเรนัส นักกีฬาดาวรุ่ง
• กระเด้าดิน    ดู เด้าดิน.
• ยืนยัน เด็ดขาด    แน่นอน
• สะเดาดิน    น. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Hydrolea zeylanica (L.) Vahl ในวงศ์ Hydrophyllaceae ขึ้นในนา ใบยาวคล้ายหญ้า. (๒) ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Lobelia alsinoides Lam. ในวงศ์ Campanulaceae ต้นเล็กกว่าชนิดแรก ใบค่อนข้าง
• นักโทษเด็ดขาด    (กฎ) น. บุคคลซึ่งถูกขังไว้ตามหมายจำคุกภายหลังคำพิพากษาถึงที่สุด และหมายความรวมถึงบุคคลซึ่งถูกขังไว้ตามคำสั่งที่ชอบด้วยกฎหมายให้ลงโทษด้วย.
• สาดกระเด็น    กระเด็นเปื้อน
• เสียสาดกระเด็น    เสียงดังผลัวะ
• เอาดีเอาเด่น    ก. พยายามทำตัวให้คนเห็นว่าตนดีเด่นกว่าเพื่อน.
• บ้าดีเดือด    ว. มีอาการคลุ้มคลั่งมุทะลุดุดันเป็นคราว ๆ, โดยปริยายหมายความว่า มีอารมณ์หุนหันพลันแล่นชอบทำอะไรรุนแรง.
• เดอ ซาด    ซาด คอมเต โดเนเตียน อัลโฟนส์ ฟรานซีส เดอ ซาด มาร์ควิส เดอ ซาด
• เด็ดขาด    ว. เฉียบขาด, ไม่เปลี่ยนแปลง, ว่าอย่างใดทำอย่างนั้น, ถึงที่สุด.
• เกิดเสียงสาดกระเด็น    กระเด็น พูดไม่คล่อง เกิดเสียงดังผลัวะ