เต็มประดา คือ

• ว. เต็มทน, เต็มที, เช่น โกรธเต็มประดา เกลียดเต็มประดา.

• เต     ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
• เต็ม     ว. มีสิ่งใดสิ่งหนึ่งบรรจุอยู่จนไม่มีที่ว่าง, ไม่พร่อง, เช่น น้ำเต็มโอ่ง คนเต็ม; ดาษดื่น, มีอยู่ทั่วไป, เช่น เต็มบ้านเต็มเมือง เต็มตลาด; เปี่ยม
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประดา     ๑ ว. บรรดา, ทั้งหมด, ถ้าใช้เข้าคู่กับคำ เต็ม เป็น เต็มประดา หมายความว่า เต็มที. ก. เรียงหน้ากันเข้าไป. ๒ ก. ดำทน เช่น ประดาน้ำ ประดาดิน.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระดา     ว. เกลื่อนกล่น.
• ดา     ๑ น. ชื่อแมลงพวกมวน มีหลายสกุล, ชนิดที่ตัวกว้าง รูปไข่ แบน เมื่อพับปีก ปีกจะแนบไปกับสันหลัง ความยาวจากหัวถึงปลายปีก ๖.๒-๘.๒ เซนติเมตร
• สมประดี    สมปฺระ-, สมปะรึ-, สมปะรือ- น. ความรู้สึกตัว, มักใช้เข้าคู่กับคำ สติ เป็น สติสมประดี เช่น ไม่ได้สติสมประดี. (ส. สฺมฺฤติ; ป. สติ).
• เต็มประตู    ว. ทุกทาง, ไม่มีทางเลี่ยง, เช่น ผิดเต็มประตู.
• ประดาก    น. ธงผืนผ้า. (ส. ปตาก; ป. ปฏาก).
• ประดาบ    ดวลดาบ ฟันดาบ ประลองดาบ
• ประดาป    น. ความร้อน, ความร้อนใจ, ความร้อนรน; อำนาจ, ความเป็นใหญ่, เกียรติยศ. (ส. ปฺรตาป; ป. ปตาป).
• ประดามี    (ปาก) ว. ที่มีอยู่ทั้งหมด, บรรดามี ก็ว่า.
• ประดาษ    ว. ตกต่ำ เช่น โอ้ครั้งนี้มิได้เห็นเช่นฉลอง เพราะตัวต้องตกประดาษวาสนา. (นิ. ภูเขาทอง). (ข. ผฺฎาส ว่า ผิดระเบียบ นอกรีตนอกรอย).

• แค่ฉันลงหนังสือพิมพ์ ก็เหมือนฉันเก่งซะเต็มประดา
• อยากเชื่อเต็มประดาว่า เราไม่ได้แก่หง่อมอย่างเขา
• ที่ป่าเถื่อน คนที่เห็นอยู่ว่า เป็นขี้ยาเต็มประดา
• นางคงคิดว่าฉันมันโง่เต็มประดา หมายถึงข้าหรือ ?
• เลิกทำเหมือนตัวเองเป็นผู้ชายแสนดีเสียเต็มประดาเถอะค่ะ
• คำก็ประกวด สองคำก็แข่ง ทำยังกะตัวเองยิ่งใหญ่ซะเต็มประดา
• ผมมั่นใจว่าทุกคนอยากหัวเราะ กับคำประชดนั่นเสียเต็มประดา
• หน้าพี่น่ะ บ่งบอกว่าเศร้าซะเต็มประดา
• มันคงคิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่เต็มประดา
• รับสิ คุณอยากจะรับเสียเต็มประดานี่