เต้าน้ํา คือ
"เต้าน้ํา" อังกฤษ
- เต ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
- เต้า ๑ น. เครื่องบนของเรือนสำหรับสอดที่ช่องปลายเสารับเชิงกลอน, ถ้าอยู่ตามเสาที่ไม่ใช่มุม เรียก เต้าราย, ถ้าอยู่ที่เสามุมรับเชิงชายทั้ง ๒ ข้าง เรียก
- ต้าน ก. ยันหรือรับไว้เพื่อไม่ให้ล้ำแนวเข้ามา เช่น ต้านข้าศึก, ปะทะ เช่น เรือต้านลม.
- น้ํา น้ํากิน น้ําดื่ม น้ําเปล่า น้ําดิบ อุทก อัมพุ ธาร ธารา ลําธาร สายธาร ห้วย ของเหลว ศิรา แม่น้ํา วารี สาคร ห้วงน้ํา แม่น้ําลําคลอง น้ําจืด น้ําสะอาด
- งานเต้นรํา งานบอล งานลีลาศ
- พรานล่าเต่า พรานเต่า
- พรานเต่า พรานล่าเต่า
- เต่า ๑ น. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานในอันดับ Chelonia ตัวมีกระดองหุ้ม มีหลายชนิดและหลายวงศ์ ที่อยู่บนบก เช่น เต่าแขนง ที่อยู่ในน้ำจืด เช่น เต่านา ที่อยู่ในทะเล เช่น เต่ากระ บางชนิดกระดองอ่อน เช่น ตะพาบ. ว. โดยป
- เต๋า ๑ น. ลูกบาศก์สำหรับทอดหรือเขย่านับแต้มเล่นการพนัน. ๒ น. ชื่อศาสนาสำคัญศาสนาหนึ่งของจีน มีศาสดาชื่อ เล่าจื๊อ หรือ เหลาจื่อ, เต้า ก็ว่า. (จ.).
- กลิ่นเต่า n. กลิ่นใต้รักแร้, กลิ่นที่ส่งมาจากร่างกาย ชื่อพ้อง: กลิ่นตัว ตัวอย่างการใช้: เขามีกลิ่นเต่าแรงจนเพื่อนไม่อยากเข้าใกล้
- ขี้เต่า น. เมือกเหงื่อไคลที่ติดอยู่ตามรักแร้ มีกลิ่นเหม็น.
- ตับเต่า น. (๑) ชื่อไม้น้ำชนิด Mimulus orbicularis Benth. ในวงศ์ Scrophulariaceae ใบกลม ดอกสีม่วงอ่อน ใบใช้เป็นผัก, ผักอีแปะ ก็เรียก. (๒) ชื่อไม้น้ำชนิด Hydrocharis dubia (Blume) Backer ในวงศ์ Hydrocharitace
- ตีนเต่า น. เรียกกล้วยลูกเล็ก ๆ ที่อยู่ปลายเครือว่า กล้วยตีนเต่า.
- ที่เต้นรํา ห้องเต้นรํา
- น้ำเต้า น. (๑) ชื่อไม้เถาล้มลุกชนิด Lagenaria siceraria Standl. ในวงศ์ Cucurbitaceae อยู่ในจำพวกฟักแฟง ดอกสีขาว ผลกินได้ เมื่อแก่แห้งใช้เป็นภาชนะได้; อวัยวะส่วนที่อยู่โคนงวงช้าง มีรูปโป่งคล้ายลูกน้ำเต้า; ชื